*k(x) - otoplcrt wiorzchołko w ;
S0(Ck) • ®k(*) - -topień minimalny grafu.
n-1, gdzie
* »W(*k) • S0(Gk).
Tworzymy cięg podgrofów ; k ■ 0...
Xk*l " Xk\l*k) ; k " °*****n“2* fldzio xk
Po utworzoniu clogu podgrofów [ck| nadaje oię kolory wierzchołkom xk poczynojoc od xn“1 i otarajgc się nadawać kolory Jul wykorzystywane. W każdym k-tyra kroku toj procodury nio trzeba dyoponowoć wiykezę H0ÓCI9 barw nil S0(Gk) ♦ i.
Oznaczając 6(G) ■ max Gc(Gk), otrzyoujomy następne oszacowanie liczby chromotycznej
Wartość G(G) zoatoła nozwana stopnica zredukowanym grafu. Dest to oszocowanic lepsze nil T(C) i S(C) ♦ 1, ponlewol dla każdego k mamy &o(Gk) 6 S(G), o zatem G(G) 4 S(G). Równoóć 6(G) - S(G) epołniona Jest Je -dynio dla grofu regulornego, to znaczy ta -kiego, którego wszystkie wierzchołki mejg Identyczne stopnie [8].
Przykłod 6.3
Wyznaczymy eotodę redukcji pokolorowanie wierzchołków grafu G »<X,U,P> przedstawionego no rys.6.5.
/
Ryo.6.5
C2 ■^X2*U2*P2^ ' X2 " {2*3»5*6} # S0(C2) " 3» *2 ■ 6
C3 " ^X3'U3*P3^ # x3 ■ {2,3.5} , S0(C3) -2, x3 ■ 5
C4 " ^X4*U4,P4^ * X4 “ l2*3) » s0(c4) * ł* *4 • 3
C5 " ^X5,U5'Ps) * X5 * (2) * S0(C5) * °» *5 ■ 2
Kolorujooy wierzchołki według neetępujocej kolejności
I*5.*4.*3.*2.*1.*0} . {2.3,5.6.4.l}
Moteay nedeć neetępujfce koloryt dle 2 nr i, dle 3 nr 2, dle 5 nr 3, dle 6 nr 4. dle 4 nr 2, dle 1 nr 4.
G(G) • aax (4,3,3,2,1,0} ■ 4 i otrzymujemy oezecowenie •
?(C) 4 5
Zużyto cztery kolory. Przypedkowo uzyokano rozwiązanie optymol-ne, poniowoź <o(c) - 4 i 'j-(G) *4.
Ctqd |*(G) - 4.
6.5.2. Metoda ttooda
Heuryetyczno podstewf tej aetody etanowi naetępuj«co ro -zuaoweniet Dożęli w optymalnie pokolorowanym grafie letnieJe para wierzchołków <x,y> taka, że $>(x,y) .21 pora te Jeet połączona duż« iloócle aarezrut o długości 2, to wierzchołki te powinny aleć ton eea kolor [52] .
Algorytm tej aetody Jeet naetępuJfCy:
rz
(?) Dle grafu zwykłago G - <X.U,P> tworzymy mecie C" [Cij]n»n * n * 1*1'
O
-1
dla i • J dl. r . 1
1J
dla r
gdzie rtJ - element macierzy przyległości R(C).
i 05
A