odruch Babińskiego. należ) sumować działanie bodźca przez kilkakrotne, raz po raz drażnienie skóry podeszwy. Niekiedy uciekać się musimy do drażnienia mocniejszego, używając w tym celu szpilki. Na ogół jednak unikać należy posługiwania się szpilką, bowiem zbytnie drażnienie skóry podeszwy, zwłaszcza u osób wrażliwych, wywołuje obronne, czynne zginanie podeszwowe palców. Może to nawet maskować obecny odruch Babińskiego; tak samo należ\ umieć odróżnić właściwy odruch Babińskiego od czynnego, dowolnego prostowania palucha. Niektórzy autorzy uważają nawet, żc ułożenie głowy wywierać może pewien wplvw na kształtowanie się prawidłowego odruchu podeszwowego (Wex-lcr) i dlatego radzą, aby głowa badanego zwrócona była przy tym w stronę przeciwną drażnionej kończyny (Dawidson . W prawidłowym odruchu podeszwowym dostrzec można nieraz reakcję dwufazową, a mianowicie po drażnieniu pięty przeważa skłonność do zgięcia podeszwowego palców , po drażnieniu zaś „kłębu" palców do zgięcia grzbietowego.
Ośrodek rdzeniowy odruchu podeszwowego znajduje się na poziomie odcinków S,—S2. Dobrze znana jest cłroga odprowadzająca (eferentna) luku odruchowego odruchu podeszwowego, którą jest niewątpliwie szlak piramidowy korowo-rdzeniowy). Natomiast drogą doprowadzająca tego odruchu nic jest jeszcze pewnie ustalona; zachodzi prawdopodobieństwo, iż odruch podeszwowy posiada mózgowy luk odruchowy i że włóknami doprowadzającymi (aferentnymi) są w większości domózgowe nic skupione włókna tylnych powrózków, krzyżujące się dopiero w rdzeniu przedłużonym (Monrad-Krohn). Jeśli odcinek odprowadzający luku odruchowego odruchu podeszwowego (szlak piramidowy) jest w którymkolwiek miejscu uszkodzony w swym przebiegu, wówczas zamiast prawidłowego odruchu podeszwowego, a więc zgięcia podeszwowego wszystkich palców, występuje odruch Babińskiego. Pamiętać jednak należy, iż prawdziwy zgicciow \ odnu h podeszwowy ustala się dopiero, gdy dziecko zaczyna chodzić, a nawet niekiedy nieco później. Tuż po urodzeniu odruch podeszwowy wyraża się, tak jak u dorosłych, w zgięciu podeszwowym wszystkich palców’; niebawem przekształca się w prostowanie palucha przy zgięciu podeszwowym pozostałych palców, a więc zachowuje się fizjologicznie jak odruch Babińskiego. Stan ten utrzymuje się do czasu, gdy dziecko zaczyna chodzić, w ciągu całego pierwszego roku życia, często również w drugim roku życia, rzadko nawet w trzecim. Na podstawce badań ontogenetycznych naszego rodaka, znakomitego neurologa szwajcarskiego prof. Mieczysława Minkowskiego, wiemy iż fenomenologia prawidłowego odruchu podeszwowego jest wynikiem działania dwu czynników „zgięciowo-nlózgowego i prostująco-podkorowo-rdzeniowego .
OJrurhy Odruchy patologiczne. We wszystkich uszkodzeniach dróg piramido-t'ai■■■logie:/.. ,.vyCh wraz z wygórowaniem napięcia mięśniowego oraz wzmożeniem odruchów głębokich występują liczne odruchy patologiczne zarówno z kończyn górnych, jak i dolnych. Odruchy te są szczególnie patogno-
164