0047 2

Tablica 4.17

Asortyment siatek indywidualnych [22J

Charakterystyka siatki	Oznaczenie	Wartość
Rozstaw prętów poprzecznych	a	50-t-500 mm, o skoku co 50 mm
Rozstaw prętów podłużnych	b	100, 150, 200 mm
* Średnica pręta podłużnego	di	każdy pręt może mieć inną średnicę
Średnica pręta poprzecznego	^2	stała
Wysięg prętów podłużnych		0,5 rozstawu
Wymiary siatek: —    długość max. 6000 mm -    szerokość max. 2450 mm

4.3.4. DESKOWANIA

Zadaniem deskowania jest nadanie właściwych kształtów konstrukcji betonowej lub żelbetowej. Wśród stosowanych deskowań można wyróżnić: jednorazowe (indywidualne), powtarzalne (deskowania rozbieralno-przestawne, tarczowe, przestrzenne) i specjalne (np. deskowania przesuwne, ślizgowe itp.).

Deskowanie konstrukcji powinno być opracowane w postaci odrębnego projektu, poprzedzonego analizą ekonomiczną, uzasadniającą wybór danego rodzaju deskowania (tabl. 4.18).

Tablica 4.18

Projektowanie deskowań

Dobór i projektowanie deskowań systemowych na podstawie kart technicznych producentów

Komputerowe wspomaganie projektowania deskowań przy użyciu wybranego programu producentów deskowań

Z uwzględnieniem:

—    wymiarów konstrukcji,

-    dylatacji,

-    podziału na działki robocze,

—    przerw technologicznych,

-    planów harmonogramowych,

—    technologii wykonania konstrukcji (zbrojenie, betonowanie itp.).

Oprogramowania do projektowania deskowań i rusztowań (np. TIPOS, EPOS, PERI, CAD) są narzędziami ułatwiającymi projektowanie deskowań systemowych. Programy te pracują najczęściej w środowisku WINDOWS, co ułatwia wprowadzanie rzutów budynków (które można równic/ wprowadzić bezpośrednio z projektów CAD). Umożliwiają podział i/ulow budynków na działki robocze, (lutowy projekt deskowania obejmu|c i"" m> /■ tawienie materiałów dla poszczególnych działek roboczych (przykładowy widok desko wania ścian zaprojektowany przy użyciu programu TIPOS pokazano na rys. 4.h).

Do projektu deskowania konstrukcji należy dołączyć obliczenia statyczni*, które wykonuje się z uwzględnieniem:

-    ciężaru własnego deskowania,

-    ciężaru świeżej mieszanki betonowej,

-    obciążeń użytkowych pomostów roboczych,

-    parcia wiatru,

-    obciążeń dodatkowych (układanie mieszanki, wibrowanie),

-    parcia bocznego mieszanki betonowej.

Czynniki wpływające na parcie mieszanki betonowej:

-    charakterystyka mieszanki betonowej: receptura mieszanki, dodatki i domieszki do betonu, uziamienie kruszywa i kształt ziaren, rodzaj zastosowanego cementu, temperatura mieszanki, ciężar objętościowy mieszanki, konsystencja;

—    charakterystyka deskowania: szczelność deskowania, wymiary elementu — przekrój poprzeczny, nachylenie deskowania, gładkość powierzchni roboczych deskowania, sztywność deskowania;

warunki układania mieszanki betonowej: wzrost obciążenia w obszarze podawania, warunki powietrzno-wilgotnościowe, sposób i ciągłość układania,

głębokość wibrowania, sposób wibrowania (wgłębny lub przyi /. |»n, i szybkość układania (szybkość podnoszenia się słupa świeżej im< nul i betonowej).

U.5. METODY WYZNACZANIA PARCIA BOCZNEGO NA DESKO W \ Nll

Model niemiecki (BETON KALENDER)

Sposób ten uzależnia parcie boczne mieszanki betonowej p od trzech czynnik«>\\ ciężaru objętościowego mieszanki y,

głębokości poniżej powierzchni świeżo ułożonej mieszanki belonowcj //.

prędkości betonowania V (podawanej w m/h narastania słupa świeże | .....

s/anki)