Ernst Neufert ( + 1986)
Ernst Neufert urodził się 15 marca 1900 r. we Freyburgu n. rz. Un-strut.
1919 - z rekomendacji prof. Paula Klopfera został pierwszym studentem Działu Architektury Bauhausu w Weimarze. Miał już wtedy za sobą - ułatwioną przez warunki wojenne - pięcioletnią praktykę budowlaną jako murarz, mistrz-betoniarz, a po ukończeniu Szkoły Rzemiosł Budowlanych w Weimarze - współprojektant i kierownik budowy dużych zakładów przemysłowych.
Jednak już w końcu 1920 r. opuścił Bauhaus i udał się w dłuższą podróż studyjną do południowej Europy (książka: Das Jahr in Spa-nieri). Prof. Walter Gropius zaprosił go stamtąd do współpracy; po powrocie był kierownikiem budowy Teatru Miejskiego w Jenie i różnych dużych zakładów przemysłowych w Alfeld n. rz. Leine.
1924 - został kierownikiem technicznym Biura Gropiusa w Weimarze.
Jako następca Adolfa Meyera, który pozostał w Weimarze, został kierownikiem biura w Pracowni Gropiusa (nowa budowla Bauhausu w Dessau, tzw. „Osiedle mistrzowskie”, różne budowle przemysłowe); równocześnie był wykładowcą w Dziale Architektury Bauhausu. Mając 26 lat, z rekomendacji prof. Poelziga został profesorem i kierownikiem Wydziału Budownictwa nowo założonej Wyższej Szkoły Budownictwa w Weimarze, a wkrótce zastępcą dyrektora i kierownikiem Pracowni budowlanej tej szkoły projektującej wielkie budynki dla Uniwersytetu w Jenie.
1930 - zwolniony wraz z całym ciałem profesorskim przez Schulze--Naumburga; zostaje kierownikiem Wydziału Budownictwa prywatnej Szkoły Sztuki w J. Ittena w Berlinie, a oprócz tego projektuje architekturę przemysłową.
1936 - ukazało się pierwsze wydanie książki BAUENTWURFS-LEHRE (Podręcznika projektowania architektoniczno-budowlanego). 1940 - został kierownikiem zmechanizowanego budownictwa mieszkaniowego miasta Berlina.
1942-opublikował swój system oktametryczny, który następnie posłużył niemieckiej normalizacji budownictwa jako porządek wymiarowy. 1943 - ukazała się książka Bauordnungslehre; w tym samym czasie został wybrany na kierownika normalizacji budownictwa przemysłu niemieckiego.
1945 - powołany na stanowisko profesora zwyczajnego Politechniki w Darmstadt i dyrektora Instytutu Normalizacji Budownictwa. Oprócz tego jako architekt projektował duże obiekty przemysłowe w Niemczech i zagranicą.
Po II wojnie światowej był współzałożycielem i członkiem zarządu nowego Związku Architektów Niemieckich.
Na zlecenie Ministerstwa Spraw Zagranicznych wygłaszał wykłady w takich miastach jak: Graz, Belgrad, Skopje, Saloniki, Ateny, Stambuł, Bejrut, Karaczi, Rangun, Hongkong, wielkie miasta Japonii; ponadto u R.J. Neutry w Los Angeles i u F.L. Wrighta w Taliesin West (Arizona).
Przed ponad trzy dziesięciolecia był korespondencyjnym członkiem honorowym Real Academia de Ciencias y Artes w Barcelonie i Ro-yal Institut of British Architects. Profesor honorowy i dr honoris causa Politechniki w Limie (Peru). Członek honorowy Instituto de Urba-nismo y Planificación del Peru. Dr nauk techn. (tyt. hon.) Uniwersytetu w Innsbrucku.
Odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi z gwiazdą Republiki Federalnej Niemiec oraz innymi wysokimi odznaczeniami niemieckimi i zagranicznymi.
Ernst Neufert zmarł 23 lutego 1986 r.