Dostarczona stal zbrojeniowa powinna być przechowywana na placu magazynowym, na podkładach drewnianych (rozstawionych co 2-2,5 m) lub na stojakach przenośnych pod zadaszeniem. Pręty powinny być segregowane według klas i gatunków, średnicy i długości.
Przygotowanie i obróbka zbrojenia obejmuje czyszczenie, prostowanie, cięcie, gięcie i montaż.
Ręczny sposób wiązania siatek i szkieletów zbrojenia jest stosowany wówczas, gdy kształt elementu uniemożliwia jego scalenie w sposób zmechanizowany lub gdy elementy składowe zbrojenia muszą być montowane na stanowisku produkcji elementów prefabrykowanych lub w deskowaniu. Wiązanie krzyżujących się ze sobą prętów jest wykonywane za pomocą miękkiego drutu wiązałkowego o grubości od 0,8 dó^l,2 mm. W zależności od grubości prętów oraz od ich wzajemnego położenia, istnieje wiele sposobów wiązania, przy czym obowiązuje zasada, że wiązane powinny być wszystkie krzyżujące się ze sobą pręty [4]. Wiązanie ręczne jest wykonywane przy użyciu specjalnych cążek, drutem odwijanym z motka lub wcześniej pociętym na kawałki o określonej długości. Mogą być również stosowane inne narzędzia oraz dostosowane do tych narzędzi odcinki drutu.
Zgrzewanie zbrojenia może obejmować:
- łączenie krótkich prętów zbrojenia w odcinki o wymaganej długości,
- łączenie dostarczonych prętów w jeden długi pręt,
- łączenie pojedynczych prętów w płaskie siatki i szkielety,
- łączenie pojedynczych prętów w szkielety przestrzenne.
Spawanie stosowane jest najczęściej do łączenia prętów grubych oraz do mocowania do szkieletu zbrojenia wszelkiego typu łączników, detali, marek itp. Metody mające na celu zapewnienie należytego otulenia zbrojenia to:
- podkładanie pod znajdujące się w formie pręty zbrojenia podkładek z zaprawy lub betonu o grubości odpowiadającej grubości warstwy otulającej; sztywność szkieletu zbrojenia powoduje stabilizację wszystkich prętów względem określonej płaszczyzny formy lub deskowania,
- zakładanie na pręty zbrojenia wkładek wykonywanych z tworzyw sztucznych, które jednocześnie pozwalają na stabilizację zbrojenia względem formy jak i deskowania,
- projektowanie zbrojenia, które ułożone w formie lub deskowaniu zapewniałoby należyte otulenia prętów głównych, rozdzielczych i montażowych [4].
Ustawianie lub układanie elementów zbrojenia powinno być wykonywane według przygotowanych schematów, zapewniających kolejno.* loból, przy której wcześniej ułożone elementy będą umożliwiały dalszy monln - biojenia.
Do istniejącego już zbrojenia nie należy podwieszać i mocować deskowań, pomostów roboczych czy innych urządzeń wytwórczych i montażowych Zbrojenie powinno być trwale usytuowane w deskowaniu w taki sposób, aby nie ulegało uszkodzeniom i przemieszczeniom podczas podawania i zagęsz czania mieszanki betonowej.
Pręty, siatki i szkielety należy układać w deskowaniu tak, aby grubość otuliny betonu odpowiadała wartościom podanym w projekcie lub - w przy padku braku w projekcie — według polskich norm.
Montaż zbrojenia z pojedynczych prętów powinien być robiony bezpośrnl nio w deskowaniu. Montaż zbrojenia z prętów pojedynczych w belkach i siu pach można wykonać bezpośrednio w deskowaniu pod warunkiem zapewnie nia odpowiedniego dostępu w czasie robót zbrojarskich. Łączenie pręlów zbrojenia powinno odpowiadać wymaganiom podanym w polskiej normie.
Montaż zbrojenia z siatek zgrzewanych i szkieletów płaskich należy wyło nywać dokładnie według rysunków roboczych elementów. Poszczególne siniki i szkielety powinny być usytuowane zgodnie z projektem.
Przy montażu zbrojenia płyt siatkami zgrzewanymi należy zwrócić szcze golną uwagę na usytuowanie prętów nośnych i rozdzielczych w sposób zape wniający projektowaną wysokość użytkową płyty. Obrócenie sialki. czyli zmiana położenia prętów rozdzielczych i głównych, może bowiem spowodo wać zmniejszenie nośności elementu oraz znaczne przesunięcie pionowe zbio jenia w stykach siatek.
Szkielety przestrzenne konstruuje się ze szkieletów płaskich, sialek i po, tów łączących za pomocą zgrzewania punktowego lub spawania lukowego Elementy zaleca się projektować i wykonywać bez połączeń na zakład pięiow nośnych szkieletów. Konieczne połączenia szkieletów należy wykonywał wg wymagań polskiej normy. Na długości łączenia powinny być wykonywani' strzemiona zamknięte. Kolejność i sposób łączenia fragmentów szkirlelow pomiędzy sobą powinny być określone w projekcie [72].
Przed przystąpieniem do betonowania powinna być formalnie stwieid/mia prawidłowość wykonania wszystkich robót poprzedzających betonowanie, a w szczególności |72|:
wykonania deskowania, rusztowań, usztywnień, pomostów itp.,
— wykonania zbrojenia,
przygotowania pou u i • lim a.m g,o" betonu w miejscu przerwy roboi /i i wykonania w linii .1 mil upieych”, np. warstw izolacyjny'! li, szczelin tlyl.il.u \ pi. ■ b