0000093(3)

jącej łączność symetryczną z korą obu półkul mózgu. Przez „układ centrencefałiczny" Pcnfield określa układ koordynujący czynność półkul mózgowych. Składa się on z wzgórza, międzymózgowia i pnia, do którego zaliczamy śródmózgowie, most i rdzeń przedłużony. Ponieważ wymienione składniki mózgu znajdują się w jego środku, stąd też powstała nazwa „układ centrencefałiczny^-’. Podstawą jego jest układ siaterzkowy. Penfield odróżnia nadto „wyższy pień mózgowy", który odpowiada wzgó-rzowej części siateczkowatego układu aktywującego Mornzzicgo i Mago-una (reticular aetiuating system, 1949).

Padaczka mózgowa nie umiejscowiona powstaje na skutek rozlanego uszkodzenia kory mózgowej lub zaburzeń metabolicznych w korze.

Szkoła heidelbcrska (Jans, Hallen, Christian, Mappcs) dzieli napadł duże według okresu ich występowania w ciągu doby, a więc na:

1)    padaczkę nocną ( Schlafe pile psie );

2)    padaczkę okresu budzenia (Aufwachsepilepsie);

3)    padaczkę, w której napady występują w różnych porach doby Di ffusee pile psie).

Dwa pierwsze rodzaje odnoszą się przede wszystkim do padaczki samoistnej; trzeci rodzaj — do padaczki objawowej.

Napady małe autorzy niemieccy dzielą na 5 grup:

1 ) napad\ z objawami jednostronnymi (odpowiadające napadom jacksonowskim);

2)    napady z ruchami w zakresie ust, tzw. Oral-petit mai (odpowiadające padaczce skroniowej Lennoxa) ;

3)    napady z ruchami propulsyjnymi (Pr o pulsu: —• petit mai):

4)    napad) z ruchami retropulsyjnymi (Retropulsiu — petit mai);

5)    napady zc wstrząśnieniem ciała (Impulsie' —- petit mai).

Trzecia grupa oddziaływa jednakowo na wszystkie leki przeciw padaczkowe prócz mesantoiny; w grupie czwartej lekiem z wyboru jest tridion łub leki zastępcze; w grupie piątej najlepsze wyniki dają barbituran).

Podział ten opiera się na rodzaju ruchów obserwowanych w czasie napadu, zarazem znajduje swe uzasadnienie w różnym oddziaływaniu na leki.

Obecnie istnieje międzynarodowa k 1 a s ) f i k a c j a padaczki 1964). polegająca na podziale na 5 ogólnych grup.

Grupę I stanowią napady częściowe ze zmianami F.EG mniej lub bardziej zlokalizowanymi w jednej lub obu półkulach: podłożem anatomicznym są ograniczone zmian) korowe lub podkorowe. Napad) mają charakter ruchowy, czuciowy, psychoruchowy lub psychoczuciowy, mogą przekształcać się w napad) ogólne czuciowo-ruchpwe.

Do grupy II zaliczamy napady ogólne z wyładowaniami EEG obustronnymi i synchronicznymi, przy czym ujawniać się mogą albo pod postacią absence albo drgawek. Anatomicznie podłożem są zmiany śród-między mózgowe.

389