011 6

.........i i nr i hiiimni; i /(,»//. -i,v ,1/ lin■ 1990', StlgC Ncw-I

I Miry 1*111 K.

• iii li u. m U (III, I ‘)HK, Public Adininistration. ('om cph .md * ,/ . ■ I hm cliii >11 Mili lin Company,] Moniom.

yiwr-.ii/ak A., 1995, Polskie prawo administracyjne, l*WN, Wm -.-iiWa './i /cpiniski M.S., 1998, Polska modernizacja: między industnab:mem a ponowoczesnością. Sin joloyiczna analiza przemian społeczno-gospodarczych: 1989 1997, [w: | S. Partycki (red.), Pynck a rozwój społeczny. II Międzynarodowa Konferencja Socjologiczna. Nałęczów 26-28 listopada 1998 r., Wyd. UMCS, Lublin.

S/rcniawski J., 1997, Nauka administracji, Morpol, Lublin.

S/.ubstarska J., 1998, Transformacja a zmiany w sektorowej strukturze zatrudnienia, [w:] Partycki S. (red.), Rynek a rozwój społeczny. 11 Międzynarodowa Konferencja Socjologiczna. Nałęczów 26-28 listopada 1998 r.. Wyd. UMCS, Lublin.

Thiebault J., 1994, The political autonomy of cabinet ministers in the French Fifth Republic, [w:| M. Laver, K. Shepsle (red.), Cabinets Ministers and Parliamentaiy Govemment, Cambridge University Press.

Therborn G., 1998, Drogi do nowoczesnej Europy. Społeczeństwa europejskie w łatach 1945-2000, PWN, Warszawa — Kraków.

Thoreau H.D., 1983, Obywatelskie nieposłuszeństwo, Czytelnik, Warszawa.

Toffler A., 1985, Tizecia fala, PIW, Warszawa.

Torstendahl R., 1991, Bureaucratisation in Northwestern Europę 1880-1985. Domination and Govemance, Routledge, London—New York.

Wieseman H.V. (red.), 1967, Political Science, Routledge and Kegan Paul, London. 'Zieleniewski J. (1972), Zasady organizacji pracy vr administracji, PWN, Warszawa.

RYSZARD HERBU!

Uniwersytet Wrocławski

Administracja publiczna — modele, funkcje s struktura

I*i/ediniotem rozważań będą kwestie dotyczące zarówno teorii, jak i praktyki i mila-jonowania administracji publicznej we współczesnych systemach politycznych. Autora interesuje administracja publiczna przede wszystkim jako zjawisko polityczne, podlegające dynamicznym, a w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych zgoła transformacyjnym zmianom. Ostatnie dwie dekady X X w. są określane wręcz mianem „rewolucji w administracji”, którą doświad-t /yly lub doświadczają praktycznie wszystkie skonsolidowane demokracje (za-lówno europejskie, jak i pozaeuropejskie). Celem więc pracy jest podjęcie próby konfrontowania tradycyjnego, weberowskiego modelu biurokracji, jako sposobu organizacji działania administracji publicznej, z nowym systemowym spoj-i /cniem na funkcje przez nią wypełniane w kontekście dynamicznie zmieli i.uącego się otoczenia społecznego, ekonomicznego czy instytucjonalnego. N ie bez znaczenia będą również zjawiska globalizacji czy europeizacji systemów zarządzania i dysponowania zasobami politycznymi.

Co to jest administracja publiczna?

< —-    — > , , ,

Termin „administracja” stosowany jest w naukach społecznych przynajmniej

w kilku znaczeniach. W potocznym języku polityki pojawia się niejednokrotnie skrót myślowy, w którym administracja utożsamiana jest z rządem (gabinetem), egzekutywą polityczną, a precyzyjniej — z wąską grupą profesjonalnych po-lilyków (ministrów) skupionych wokół premiera. W tym kontekście mogą poławiać się określenia np. „administracja Buzka” czy też „administracja Kohla”. Należy traktować je jako zapożyczone z tradycji amerykańskiej, w której podział na polityków oraz urzędników publicznych (służb cywilnych) nigdy nie przyjął lak rygorystycznej i zinstytucjonalizowanej formy, jak np. w krajach Europy Zachodniej. W tradycji europejskiej z kolei tzw. władza wykonawcza, jako