Postaci Leków
dr n.farm.Małgorzata Huzarska
Leki stałe - Medicamenta solida
Proszki - Pulveres
Tabletki - Tabulettae
Granulki - Granulae
Czopki ■ Suppositoria Gałki - Globulae
Zioła * Species
Leki miękkie — Medicamenta molla
Maści - Unguenta Mazidła - Linimenta
Pasty * Pastae
Plastry - Emplastra
Leki płynne - Medicamenta fluida
Roztwory - Solutiones
R-ry do wstrzyknięć - Injectiones Krople • Guttae Mieszanki * Mixturae
Nalewki - Tincturae ( wyciągi alkoholowe )
Wyciągi płynne - Extracta fluida Syropy - Sirupi Zawiesiny * Suspensiones
Emulsje - Emulsiones
Napary Infusa Odwary * Decocta
Maceracje - Maceratio
PROSZKI ■ PULVERES
Stała postać recepturowa, w której możemy podawać związki chemiczne, surowce roślinne lub zwierzęce w postaci rozdrobnionej ( cząsteczki nie większe niż 0,5 mm )
Wyróżniamy -
pulvere8 simplicis - proste z jednego środka leczniczego
pulveres compositus ( mixti) - złożone z kilku
Proszki do stosowania wewnętrznego - ad usum internum - p.dzielone (dozowane )
p.niedzielone (pudełkowe)
Proszki do stosowania zewnętrznego - ad usum extemum - zasypki
Proszki dzielone - zaordynowana dawka pro dosi powinna być zawarta w 1 proszku.
Tak należy zapisywać środki lecznicze należące do wykazu A,B,N .
Proszki niedzielone ( pudełkowe ) - których jednorazową dawkę odmierza chory sam łyżką lub łyżeczką.
W tej postaci należy zapisywać leki o słabym działaniu, np. Alusal, Carbo medicinalis, Magnesium sulfuricum
Masa proszku powinna wynosić 0,3 - 1,0 g .
Jest to objętościowo najbardziej dogodna ilość do połknięcia.
—jeżeli masa środka leczniczego zawarta w 1 proszku jest mniejsza od 0,3 g należy go uzupełnić środkiem obojętnym do przepisanej masy proszku.
Najczęściej stosowany podłożem obojętnym jest'
Saccharum album Saccharum lactis Calcium lacticum Amylum Solani Amylum Tritici Amylum Maydis
cukier
laktoza, cukier mleczny mleczan wapniowy skrobia ziemniaczana skrobia pszeniczna skrobia kukurydziana