0252

Korzystając z obliczeń poprzednich (str. 249) średnie ciśnienie w aorcie wynosi: p_L =

= 1,33 • 10⁴ N/m², a ciśnienie dynamiczne: — pv²L — 80 N/m². Możemy obliczyć pracę

lewej komory wykonaną podczas jednego skurczu, przyjmując pojemność wyrzutową serca w spoczynku AK = 70 cm³ = 70 • 10^-6 m³

praca objętościowa p_LAK = 0,93 J/skurcz

praca kinetyczna (dynamiczna) — pp£ AK = 0,006 J/skurcz.

Przyjmując dla prawej komory p_R = 1/6 p, oraz v_R = v_L na pracę prawej komory na jeden skurcz otrzymamy:

praca objętościowa p_R AK = 0,16 J/skurcz praca kinetyczna — p%AK = 0,006 J/skurcz.

Praca objętościowa serca w spoczynku wynosi więc około 1,1 J/skurcz. Praca kinetyczna około 0,01 J/skurcz. Praca kinetyczna jest w spoczynku znikoma w stosunku do pracy objętościowej. Dzieląc pracę wykonaną przez serce podczas jednego skurczu przez czas jednego skurczu, to jest około 0,8 s, otrzymamy moc serca w spoczynku w przybliżeniu 1,4 W. Zgodnie z wyżej przyjętymi założeniami można by pracę serca zapisać wzorem:

W^W_L+W_R=~p_L AK + pu² AK

Z wzoru tego otrzymamy moc serca dzieląc pracę przez czas Ar, w którym została wykonana

P = -r PlJ + pv*J

o

gdzie: J = AV/&t — znane natężenie przepływu.

Jeżeli przyjąć J = 51/min = 8,3 • 10^_1 m³/s, czyli tzw. pojemność minutową serca, otrzymamy moc serca w spoczynku:

moc objętościowa 7/6 p_LJ= 1,3 W moc kinetyczna    pv² J — 0,01 W

W czasie wysiłku zmienia się stosunek udziału mocy kinetycznej i objętościowej. W związku ze wzrostem pojemności minutowej serca i prędkości rośnie moc objętościowa, ale kinetyczna rośnie więcej i może stanowić do 30% mocy objętościowej.

Wydajność serca oblicza się stosunkiem pracy użytecznej, zużytej na przepompowanie krwi, do całkowitej pobranej energii

W

n

~E

Serce potrzebuje energii na wykonanie wielorakich czynności: na przemiany metaboliczne, skurcze i rozkurcze mięśnia, uruchomienie zastawek, przepompowanie krwi, od-

17*

259