w przestrzeni opłucnowej. Ta różnica ciśnień p = pp — pop rozciąga płuca działając przeciw naprężeniom spręży tym tkanki płucnej. Podobnie różnica ciśnień między wnętrzem balonika gumowego a powietrzem atmosferycznym rozńąga balonik przeciw siłom sprężystym balonika. Wynikiem działania sił sprężystych tkanki płucnej jest ciśnienie psp, nazywać je będziemy ciśnieniem sprężystym tkanki, wstanie równowagi jest ono równe różnicy ciśnień pp śródpęcherzykowego i pop wewnątrzopłucnowego
Psp Pp Pop 14.1
W stanie sDoczynku ciśnienie śródpęcherzykowe jest równe ciśnieniu atmosferycznemu, pa = pp. Przyjmując ciśnienie atmosferyczne, jako ciśnienie odniesienia, za zero pa = pp— 0
Ryc. 14.1. Różnica ciśnień pęche- Ryc. 14.2. a — Zmiany ciśnienia wewnąłrz-
rzykowego i wewnątrzopłucnowego oplucnowego pop i pęcherzykowego pp podczas
równoważy ciśnienie sprężyste oddychania; b — zmiany objętości oddechowej,
tkanki płucnej; psp = pp— pop.
ciśnienie wcwnątrzopłucnowc, które musi być mniejsze od śródpęcherzykowego, jest ujemne pop < pp = 0. Ciśnienie wewnątrzopłucnowc wynosi w stanie spoczynku około —530 Pa, ( —4inmHg); rozciągnięte płuca wypełniają wtedy całą klatkę piersiową, tak że opłucna przylega do opłucnej ściennej ryc. 14.1.
Podczas wdechu, mięśnie oddechowe powiększają objętość klatki piersiowej. Ciśnienie wewnątrzopłucnowe zmniejsza się wtedy (przy spokojnym wdechu) do około —800 Pa (—6 mm Hg) — płuca rozciągają się jeszcze bardziej. Wzrost objętości płuc powoduje wzrost objętości pęcherzyków. Zgodnie z prawem Boyle’a-Mariotte’a ze wzrostem objętości gazu zmniejsza się jego ciśnienie, ciśnienie w pęcherzykach staje się więc nieco mniejsze od atmosferycznego i wyniesie około —200 Pa (— l,5mmHg). Tak powstaje różnica
267