03dyktanda graficzne

3) Sposób przebiegu ćwiczeń jest podobny do poprzedniego (2), z tą różnicą, że dziecko nie zapisuje już symboli, lecz zapamiętuje kolejne polecenia (symbole oznaczające dwa punkty, które ma połączyć) i natychmiast wykonuje zadanie. Jest to zatem najtrudniejsza forma wykonywania ćwiczeń.

Proponowane ćwiczenia można wykorzystać w pracy indywidualnej z dzieckiem, a także z grupą dzieci. Książka może posłużyć zarówno jako materiał pomocniczy na lekcji, jak i do zabawy rodziców z dziećmi.

III. Informacja o genezie publikacji

Wszystkie rysunki zaprojektowałam samodzielnie, jakkolwiek sam pomysł ćwiczeń polegający na łączeniu punktów oznaczonych liczbą i literą zaczerpnęłam z Materiałów pomocniczych do pracy korekcyjnej z dziećmi o fragmentarycznych deficytach i zaburzeniach rozwojowych wydanych w 1974 r. przez Instytut Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Okręgowej Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Katowicach, autorstwa pracowników poradni: M. Gry-gier, E. Łukaszczyk, I. Łyżeczki, M. Miłkowskiej, B. Mrozek.

Na podstawie doświadczeń w pracy dydaktyczno-wychowawczej i terapii pedagogicznej mogę stwierdzić, że stosowane przeze mnie tego rodzaju ćwiczenia przynoszą dzieciom wiele radości, pobudzają ich wyobraźnię i ciekawość, a przy tym usprawniają manualnie, ćwiczą pamięć słuchowo-wzrokową, koordynację wzrokowo-ruchową, rozwijają orientację przestrzenną. Pomagają tym samym w likwidowaniu zaburzeń funkcji psychomotorycznych, spełniających istotną rolę w procesie opanowania umiejętności czytania i pisania.

Pani prof. dr hab. Marcie Bogdanowicz bardzo dziękuję za zachętę do przygotowania tej publikacji oraz za konsultacje przy opracowaniu wstępu.

Zofia Handzel