061 4

ZASADA DZIAŁANIA I BUDOWA KOTŁA

Rys. 3.3. Wykres entalpii wody i' i pary i", gęstości wody q' i pary q" w stanie nasycenia, ciepła parowania r, entalpii pary i dla różnych temperatur przegrzania w funkcji ciśnienia

z faz procesu wytwarzania pary jest zlokalizowana w określonej strefie *3Epływu spalin.

Na rysunku 3.4 pokazano schemat kotła dwuciągowego opalanego pyłem igłowym. Sylwetka kotła dwuciągowego przypomina grecką literę u. Komora jta^-niskowa A, w której są umieszczone powierzchnie ogrzewalne przejmujące na drodze promieniowania, tzw. ekrany, stanowi pierwszy ciąg kotła. ¹¹ _repnie wyróżnia się komorą grodziową B, w której zabudowane powierzchnie ti—yjmują ciepło przede wszystkim przez promieniowanie. U góry komorę palenis-i zamyka najczęściej przewężenie, mające za zadanie wymieszanie spalin brodzących z komory paleniskowej. W tym miejscu rury ekranu tylnego są _; ;r ete i tworzą 3 n-5-rzędowy pęczek rur o zwielokrotnionej podziałce poprzecznej, t.t-..^any festonem C (patrz również rys. 3.39). W przypadku spalania węgli -— iiących nie stosuje się przewężenia, aby nie osiadał na nich żużel, który, acr.wając się pod ciężarem od rur festonu i opadając z takiej wysokości do leja -— owego 18, powodowałby uszkodzenie rur parownika. W tzw. przewalę kotła : są umieszczone powierzchnie konwekcyjne. Górę kotła zamyka strop E. Drugi kotła tworzy przestrzeń (kanał) F, w której są zabudowane dalsze powierzchnie ręnewalne konwekcyjne, np. pozostałe przegrzewacze pary, podgrzewacze wody i - :-dgrzewacze powietrza, schładzające wylotowy strumień spalin. Powierzchnie rsrzewalne mogą być zainstalowane jako współprądowe, jeżeli kierunek przepływu -.-unika roboczego jest zgodny z kierunkiem przepływu spalin, lub przeciw-—iiowe, jeżeli te kierunki są przeciwne.

Pompa wody zasilającej tłoczy wodę 1 przez podgrzewacz wody 2 do ilczaka 3 (p. 3.12.6). Następnie nieogrzewanymi rurami opadowymi 4 woda

61