Zasada działania przerzutnika dwuzboczowego (rys.A) jest łatwiejsza do zrozumienia.
Kiedy sygnał taktujący jest w stanie wysokim, bramki 1 i 2 są odblokowane, wymuszając na pierwszym przerzutniku - wykonanym z bramek 3 i 4 i nazyw anym głów nym (ang. master) - taki sam stan. jaki panuje na wejściu D: M = D. M' = D'. Bramki 5 i 6 są zablokowane, więc drugi przerzutnik - wykonany z bramek 6 i 7 i nazywany pomocniczym (ang. siarę) - zachowuje poprzedni stan. Kiedy na wejściu zegarowym pojawia się opadajace zbocze impulsu, wejścia przerzutnika głównego są odłączone od wejścia D. jednocześnie w ejścia przerzutnika pomocniczego są dołączone do wyjść przerzutnika głów nego. Wobec tego przerzutnik główny przekazuje swój stan prze rzutników i pomocniczemu. Na wyjściu nie zachodzą żadne inne zmiany, ponieważ pieiwszy przerzutnik został już "zatrzaśnięty". Przy następnym narastającym zboczu zegara przerzutnik pomocniczy zostanie zablokowany i zachowa swój stan. podczas gdy przerzutnik główny będzie ponow nie reagował na stan w ejścia.
Przerzutnik wyzw alany zboczem zachow uje się na zew nątrz tak samo. ale jego w ew nętrzne działanie jest nieco inne. Analiza pracy takiego przerzutnika nie jest trudna. Schemat przedstawiony na rys.B pokazuje uproszczoną strukturę wew nętrzną przerzutnika D wyzwalanego narastającym zboczem impulsu zegara, którego dwa egzemplarze zamknięte w jednej obudowie tworzą popularny układ scalony oznaczany
svmbolem '74.
•
Wcześniej omów iony przerzutnik typu master-slare przekazuje informację na wyjście zboczem opadającym. Istnieją przerzutnika wyzwalane zarówno zboczem dodatnim, jak i ujemnym. Co więcej, większość przerzutników ma także wejścia asynchroniczne typu SET (ustawiające) i CLEAR (zerujące). Zerowanie i ustawianie może być wykonywane poziomem niskim lub wysokim, zależnie od typu przerzutnika.