T:m 6 Spisu sygnałów radiowych zawiera obecnie informacje o radiostacjach portowych zapewnia--aczność związaną z usługami portowymi oraz pilotażem, natomiast tom 7 - informacje o systemach te- ---.kowych oraz nadzorze ruchu statków VTS.
,‘ba tomy składają się z dwóch części. Część pierwsza obejmuje porty Europy oraz basenu Morza mnego, druga - pozostałe porty świata.
?: sługiwanie się tomami 6 i 7 jest bardzo proste. Na końcu każdej z ich części znajduje się alfabetyczny wszystkich radiostacji portowych (rys. 4.16). Obok nazw portów podano kody, które ułatwiają enie w treści tomu stosownych informacji. Na przykład w wypadku portu Melbourne (Australia) ny w wykazie numer FI370 pozwala szybko odnaleźć pełną informację dotyczącą tego portu
4.17).
Sposób posługiwania się pozostałymi tomami Spisu sygnałów radiowych jest zbliżony do sposobu c ^-stania z opisanego wyżej tomu 2 oraz 6 i 7. Pierwsze strony poszczególnych tomów są prawie j;u -czne. Na wstępie znajduje się spis treści, wykaz znaków i skrótów, uwagi wstępne, wskazówki ~ :zące poprawek, przedmowa i dalej indeks geograficzny, na podstawie którego odnajduje się stronę la której mieści się wiadomość dotycząca danego typu radiolatarni.
Tom 1 stanowi podstawowe źródło informacji o sposobie utrzymywania łączności pomiędzy statkiem . jstacjami brzegowymi. Tom 3 zawiera szczegóły na temat radiostacji brzegowych biorących udział ^ - ędzynarodow'ej służbie meteorologicznej oraz nadających radiowe ostrzeżenia nawigacyjne i sztor-- - Wiele informacji podawanych w tomie 3 jest dublowanych w tomie 5, poświęconym w całości
i - ;mowi GMDSS.
Na końcu każdego z tomów znajduje się alfabetyczny spis radiostacji. W wykazie tym znajduje się t -' interesującej nas stacji, a następnie dla tego numeru odszukuje się w treści konkretne informacje
ssrzegółowe.
Poszczególne tomy Spisu sygnałów radiowych są wznawiane każdego roku. Wyjątek stanowi tom 4, c ego nowa edycja ukazuje się w odstępach trzyletnich.
Ze względów' technicznych mapy nawigacyjne podają jedynie najważniejsze informacje o pływach i: idach pływowych, natomiast szczegółowe dane można znaleźć na specjalnych mapach dotyczących iska pływów' (Co-tidal Charts).
Do roku 1997 Tablice pływów (Admiralty Tide Tables) opracowywane dla wód całego świata wyda-
- me były corocznie w trzech tomach:
1) Tom 1 - Tablice pływów dla wód europejskich i Morza Śródziemnego;
2) Tom 2 - Tablice pływ'ów i prądów dla Oceanów Atlantyckiego i Indyjskiego;
3) Tom 3 - Tablice pływów i prądów pływowych dla Oceanu Spokojnego i mórz przyległych.
Począwszy od 1998 roku Tablice pływów wydawane są w' czterech tomach, które obejmują następujące :c ony geograficzne (rys. 4.18):
1) Tom 1 - Wielka Brytania, Irlandia oraz porty w kanale La Manche,
2) Tom 2 - Europa (oprócz Wielkiej Brytanii i Irlandii), Morze Śródziemne i Ocean Atlantycki,
3) Tom 3 - Ocean Indyjski oraz Morze Południowochińskie do granicy pomiędzy Wietnamem a Chinami,
4) Tom 4 - Ocean Spokojny.
Są to wydawnictwa dostosowane do potrzeb praktyki nawigacyjnej. Wykaz wszystkich publikacji pływach i prądach pływowych, jakie wydaje Departament Hydrografii Admiralicji Brytyjskiej, znajduje się Katalogu map (Catalogue of Admiralty Charts and Publications), na ostatniej stronie Tablic pływów Kdmiralty Tide Tables) oraz zamieszczany jest co kwartał w „Wiadomościach Żeglarskich” (załącznik 1,
s. 186).