075 4

Polimery lub biopolimer) powstają /. wielofunkcyjnych merów w wyniku reagowania ich grup funkcyjnych. Od sposobu reagowania łych grup zależy mechanizm polimeryzacji. W polimeryzacji addycyjnej oprócz powstałej makrocząsteczki nic obserwuje się produktów ubocznych syntezy. Ten typ polimeryzacji można przedstawić za pomocy następującego zapisu:

met

d»ufwnkc)jfiy «(-A-j    l-A-)„

onfltfoaąmafca

Innym typem polimeryzacji jest tak zwana polimeryzacja polikondensacyjna. Schematyczny zapis polimeryzacji polikondcnsacyjncj podano niżej:

mer

dmufwkcyjny

ir(x-A-y) =* l-A-L + *<xy)

makro- produkt c/^iKc/ki ubocny

W wyniku polimeryzacji polikondcnsacyjncj oprócz makrocząsteczki pojawia się także określony produkt uboczny.

Z merów dwufunkcyjnych w wyniku polimeryzacji uzyskuje się makrocząsteczki o budow ie liniowej.

W wyniku reakcji dwóch rótnyrh merów o jednakowych grupach funkcyjnych uzyskuje się tzw. kopolimery (według poniższego zapisu schematycznego)

n(-A-) + n(-B-) =* -A=B=A*B,..«A-

■drmrrąHirrlri

kopolimer*

W przypadku obecności przynajmniej jednego meru trójfunkcyjnego w procesie polimeryzacji trzecia grupa funkcyjna powoduje powstanie aktywnych rozgałęzień, prowadzących do łączenia poszczególnych łańcuchów w iązaniami poprzecznymi. Powstają wówczas mery przestrzennie usieciowanc (schematyczny zapis poniżej)

*<-A-> ♦ n(-B-) => -A=B«A*B-... i    iii

-A=B=A-...

Pod pojęciem stopnia polimeryzacji (Z) rozumie się liczbę wskazującą ilość merów w makrocząsteczce Wyrażenie $.1 określa stopień polimeryzacji.

Z--    (5.1)

m

idj* U - muvj mokfoc/ąslcwki. m - mu menj

«

75