ków. Włókna, uzyskane ze stopu rozwłóknionego przez chłodzone wodą wirujące wałki, przenoszone są strumieniem sprężonego powietrza, wychodzącego z dysz znajdujących się wokół urządzenia rozwłókniającego, na przenośnik siatkowy do komory osadczej.
Ze względu na agresywne działanie składników rozwłóknianego stopu (głównie żelaza i tytanu) oraz wysokiej temperatury (I400°C), powierzchnia wałków ulega szybkiej korozji. Wałki z uszkodzoną powierzchnią podlegają regeneracji poprzez napawanie i toczenie. Po wyważeniu mogą być użyte ponownie. O efektywności rozwłókniania decyduje prędkość obrotowa wałków oraz ich powierzchnia. Prędkość obrotowa wałków nie powinna być mniejsza od 5500 obr/min.
Z uwagi na konieczną konfigurację rozmieszczenia wirujących elementów, w metodzie tej istnieje strefa, w której działanie mediów rozwłókniających nie jest wystarczające do prawidłowego rozwłókniania stopu. Jest to tzw. martwa strefa, w której formują się części nie-rozwłóknione. Ich zawartość zwykle nie przekracza 15%. Na rysunku 2.20 przedstawiono schemat procesu rozwłókniania stopu w metodzie cztero wałkowej.
1
Rys. 2.20. Schemat rozwłókniania stopu w metodzie czterowałkowej: 1 - struga stopu,
2 - walki rozwłókniające, 3 - strefa powstawania włókien, 4 - tzw. strefa martwa
Inną, szeroko rozpowszechnioną metodą produkcji włókien, jest metoda wirowo-filierowo-dyszowa (WFD), nazywana również metodą TEL.
Jest ona wykorzystywana, praktycznie wyłącznie, do otrzymywania krótkich włókien szklanych. Włókna otrzymuje się w wyniku topienia zestawu szklarskiego w wannie, z której po dokładnej homogenizacji, wypływa ono strugą do wirującej głowicy rozwłókniającej.
Schemat urządzenia rozwłókniającego przedstawiono na rysunku 2.21. Głowica rozwłókniająca zaopatrzona jest w otwory, tzw. filiery, na bocznej ścianie o średnicy 0,5-^łmm, przez które siłą odśrodkową stop szklany, w postaci cienkich strużek, wypychany jest na zewnątrz. Wstępnie rozprowadzona struga, następnie jest rozwłókniana w strumieniu gazów, wychodzących z pierścieniowej dyszy umieszczonej tuż nad pobocznicą głowicy rozwłókniającej. Temperatura gazów spalinowych wynosi około 1300°C, a prędkość wylotowa 120-^150 m/s. W tym strumieniu gazów odbywa się właściwe rozwłóknianie stopu. Energia kinetyczna działa na strużki stopu pod kątem 90°. Włókna opadają w strumieniu gazów na przenośnik siatkowy w komorze osadczej.
88