100 6

3. KOTŁY PAROWE

Wentylatory osiowe charakteryzuje wylot gazu z wieńca łopatkowego wzdłuż osi wirnika (rys. 3.28), przy czym w zależności od miejsca zamiany energii kinetycznej gazu na ciśnienie dzieli się je na akcyjne i reakcyjne. W pierwszym rozwiązaniu (rys. 3.28a) przy przepływie przez wirnik 3 następuje znaczny przyrost prędkości gazu, wskutek czego energia dostarczana przez wirnik wentylatora zamienia się na energię kinetyczną gazu. Dopiero w dyłuzorze 6 następuje zmniejszenie prędkości gazu - energia kinetyczna maleje, a wzrasta ciśnienie. Kierownice stałe 5 służą do uspokojenia przepływającego gazu. W wentylatorach reakcyjnych (rys. 3.28b) przyrost ciśnienia następuje głównie w wirniku z przestawianymi, odpowiednio profilowanymi łopatkami 4 oraz częściowo w łopatkach kierowniczych stałych 5 i w dyłuzorze 6. Dlatego też ten wentylator jest ok. dwa razy

Rys. 3.28. Schematy wentylatorów osiowych: a) akcyjnego; b) reakcyjnego 1 - króciec ssawny; 2 - łopatki kierownicze nastawialne; 3 - nienastawialne łopatki wirnika; 4 - nastawialne łopatki wirnika; 5 - łopatki kierownicze stałe; 6 ~ dyfuzor; 7 - powietrze chłodzące i smarowanie łożyska wewnętrznego; 8 - mechanizm sterowania kątem ustawienia łopatek wirnika 4

100