|]|«- |Jab| podrzędne dopęłmcniowt /ustępując, spójnikowi (UW ♦* |4| imiesłowowy równowittik /dania podrzędnego okolicy <m|o enw wstępującego. beopojmkowy (|| • |'| współrzędne ląc/w dodane do głównego, be/spójnikow?
|'| w- |(nb| podrzędne podmiotowe zastępujące, spójnikowe |t*W ♦- (1| imiesłowowy równowa/mk /dama podrzędnego okolic/ri|, •ego prnenny nstępui* ego. beopójnikowy PI * (t| imiesłowowy równoważnik /dania okolic/mkowcgo pr/y J współrzędny do poprzedniego, łączny, spójnikowy
tu
6ł>
Jb
51. Pojęcie tekstu. W Ro/dz. L § I tekst został określony jako każda Wiczona wypowiedz zarówno jedno- jak i wiciowy razowa, równa opowiedzeniu albo składająca się z szeregu następujących po sobie ispowied/cn. która dotyczy określonego tematu i pochodzi od jednego tfdawcy Jednak mc każdy ciąg wypow iedzeń jest tekstem. Weźmy np pod iwagę następujące zespoły zdań:
a) (I) Dowiedziałem się, że wycieczka się nie odbędzie. (2) Kio ma
zeć, niech mc ćwierka. (3) Staś Kowalski sial na przystanku i tramwajowym. (4) Ciastka: kremem sq smaczne.
b) (I) Z seminarium duchownego idą klerycy.(2) Na spacer. (3) Po
ied:ie. (4) Parami. ($) W pierwszych dwójkach najwyżsi, potem coraz niżsi. (6) Przechody kolo mnie, ale żaden z nich me patrzy się na bok. (7) Przed siebie, albo w ziemię. (8) Rozmawiają cicho, a na końcu idue stary ksiądz. (9) Sam jeden, maty, kulejący.
(10) Ostatni (I I) Jot amen na końcu pacierza.
W ypowiedzenia występujące w przykładzie oznaczonym literą a) nie tworzą tekstu, gdyż me dotyczą określonego tematu i me stanowią zamkniętej całości. Nic są ze sobą sensownie powiązane, bo każde z nich mówi o innym zdarzeniu. Można by uznać, ze każde z tych zdań jest odrębnym tekstem me zw lązanym z pozostałymi.
355
354