10736048x4462418276724`8871340 n

Tabe/a 2 Podział glob pod względom zakwaszenia

Odczyn głeby	pH w 1 mol dm ^3 KCł	pH w H20
Bardzo Kwaśny	do 4.5	do 5,0
Kwaśny	4,6-5.5	5.1-6.0
Lekko kwaśny	5.6-6.S	6.1-6.7
Obojętny	G.6-7.2	6.8-7.4
Zasadowy	od 7.3	od 7.5

uwzględnia nie tylko pH globy ale również stopień jej zbuforowania. Jedną z takich metod jest metoda Schachtśchuboln.

Właściwości buforujące gleby. Zdolność gleby do przeciwstawiania się nagłym zmianom pH nazywa sic buforowością gleby. Różne gleby niejednakowo reagują na dodatek np. wapna lub na zakwaszające działanie nawozów azotowych Jedne z nich zmieniają j>1 I łatwiej, inne trudniej. W pierwszym przypadku mówi się. ze są one słabo zbuforowano. w drugim że są silnie zbuforowane.

Buforowość gleb zależy 'd pojemności ich kompleksu sorpcyjnego, rodzaju kationów zasorhowanych w tym kompleksie oraz od zawartości węglanów, zwłaszcza węglanu wapnia. Właściwości buforujące są związane (m.in. przez kompleks sorpcyjny) z innymi cechami gleb, takimi jak skład gnmulomotrycz-ny. zawartość materii organicznej, a tnkże aktywność procesów biologicznych, chemicznych i fizykochemicznych zachodzących w globie. Gleby ciężkie wykazują większą pojemność buforową od gleb lekkich, gleby z dużą zawartością próchnicy - większą od gleb ubogich w próchnicę

Gwałtowne zmiany odczynu są zjawiskiem niepożądanym, gdyż wywołują zakłócenia w środowisku glebowym, głównie w aktywności biologicznej gleby i przyswajalności składników pokarmowych w niej zawartych.

Do opisu zdolności buforowych gleb służą tak zwane krzywe buforowe (ryc 1). w dużej mierze analogiczne do krzywych miareczkowani:! Bardziej poziomy przebieg krzywej świadczy o dużej, a bardziej pionowy «> malej zdolności buforowej gleby Na podstawie krzywych można ocenić buforowość różnych gleb przez porównanie:

ile kwasu (zasady) zużyto nn zmianę o jednostkę pH tej samej masy gleby. - u ile jednostek zmienia się pH tej samej masy gleby wskutek oddziaływania na nią 1 cm⁹ kwasu (lub zasady)

17