34 • KON'1 K>UIŁA( !A SKAl- KON'I ROI NV( II
Rjli. 1’a.r.l „syoiuUiiia"
Wiele osób usiłuje w trakcie badania przy pomocy MMP1 przedstawić siebie jako kogoś lepiej funkcjonującego niż ma lo miejsce w rzeczywistości. W uzyskiwanym przez nich profilu na plan pierwszy wysuwa się charakterystyczna konfiguracja skal kontrolnych przypominająca literę „V” (Wysoki wynik w skalach L i K przy niskim wyniku w skali F). Prawic żadna ze skal klinicznych:- me osiąga poziomu 50 T zaś najwyższą skałą w profilu jest skala 5 (MQ. Rzecz jasna, w przypadku osób inteligentnych, pochodzących z dobrego środowiska wynik w skali L może mieścić się tutaj w granicach średniej.
L
W niniejszym roz-dziale przedstawione zostaną lupotezy interpretacyjne wiążące się ?c skalami klinicznymi i ich konfiguracją a także omówione będą wybrane, najbardziej popularne skale dodatkowe.
Pamiętać oczywiście należy, że podane niżej zestawy cech i zachowań wiążących się z wysokimi i niskimi wynikami w danych skalach nic są gotowymi opisami funkcjonowania psychologicznego konkretnej osoby a jedynie materiałem, z którego psycholog może wybierać hipotezy najbardziej prawdopodobne aby następnie podać je weryfikacji w oparów t> innc utj-MMPI źródła informacji o badanym (dane z wywiadu, rozmowa, obserwacja, inne testy, itp.).
Skala la, pierwsza z opublikowanych skal MM PI, przeznaczona była pierwotnie do identyfikacji osób z objawami przypominającymi zespól hipochondryczny. Składają się na nią 33 pozycje, dotyczące zainteresowania ciałem i jego funkcjonowaniem, a dokładniej - zaprzeczania własnemu 2drowiu i zgłaszania widu dolegliwości somatycznych. Co ciekawe, pacjenci z rzeczywistymi objawami somatycznymi uzyskują w tej skali dużo niższe wyniki niż osoby z tendencją do soinatyzacji swoich problemów.
Osoby uzyskujące w skali 1 wysokie wyniki są nadmiernie zainteresowane funkcjonowaniem własnego ciała i jego zaburzeniami. Zgłaszają one-szereg dolegliwości o bliżej nic sprecyzowanym charakterze i lokalizacji.