składa się z wielu samoistnych światów, jednostek zwanych monadami, które stanowią „minimum metafizyczne”, podobnie jak atom jest minimum fizykalnym.
Każda jednostka posiada atrybut życia. Jeżeli tak jest, to przyroda jest wolna, świat jest wolny, a zatem niedopuszczalny jest wszelki przymus religijny. Świat jest harmonijny i doskonały, bo jest obrazem Boga.
1.3.2. Antropologia
Człowiek w filozofii Giordano Bruno stanowił cząstkę przyrody. Jego powołaniem było osiągnięcie prawdy czyli wiedzy o wszechświecie, która jest najwyższą wartością.
Filozof ten rozróżniał trzy formy wiedzy: metafizyczną, fizyczną i logiczną. Uważał, że człowiek heroicznie powinien poszukiwać prawdy. Jedyną radością, która czeka na niego, jest radość z poznania przyrody. Powiadał:
„przyzwyczajenie do wierzenia jest największą przeszkodą poznawania ”/
„widzę dobrze, że wszyscy jesteśmy ignorantami, nieświadomymi, łatwowiernymi; wzrastamy i wychowujemy się w posłuszeństwie i szacunku dla swego domu, gdzie słyszymy, że nasi ganią prawa, obrzędy, wierzenia i zwyczaje przeciwników i obcych w tym samym stopniu, w jakim tamci ganią nas i nasze sprawy ”/
„wiara jest potrzebna dla nauczania nieokrzesanych ludów, które mają być rządzone ”.
Franciszek Bacon żył w okresie rozkładu feudalizmu w Anglii. Kapitalizm jako nowy system ekonomiczny, społeczny i polityczny wymagał takiego rozwoju nauki, by ta stała się skutecznym narzędziem produkcji. Potrzeba owa wymagała rozwiązywania zadań praktycznych, które służyłyby życiu, a przestały zajmować się poznaniem bezinteresownym, tj. dla samego poznania.
Taką naukę rozwijał Franciszek Bacon. Myślą przewodnią jego pracy było przekonanie: „tyle mamy władzy, ile wiedzyW średniowieczu, zwłaszcza w jego późnym okresię, pojawiły się różne udoskonalenia techniczne, a - jak powiadał Bacon -wynalazki te zaistniały dzięki przypadkowi, gdyż nie było zorganizowanego, systematycznego badania przyrody. Prawdziwy postęp będzie możliwy dopiero wtedy, kiedy społeczeństwo przystąpi do ciągłego i metodycznego badania przyrody. Mówił: „ wśród znaków pozwalających ocenić systemy filozoficzne nie ma pewniejszych ani znamienitszych niż te, które się wyprowadza z ich owoców. Owoce bowiem i wynalazki stanowią niejako rękojmię i gwarancję prawdziwości systemów filozoficznych”.