i
i
ADDRESSrNG) Poniższy przykład pokazuje sposób przesłania dwóch ustawień współrzędnych do makro podprogramu. Zmienne lokalne od #4 do #9 mogą mieć przypisane wartości od 0001 do 0006. wg wymienionej kolejności.
Przykład 3 G65 P2000 11 J2 K3 14 J5 K6,
Liter G. L, N. O i P nie można używać do wprowadzania parametrów do makro podprogramów.
Stałe to wartości zmiennopozycyjne umieszczane w makro wyrażeniach. Mogą występować w połączeniu z adresami A...Z lub samodzielnie, kiedy umieszczane są w wyrażeniach. Przykłady stałych: ,0001, 5.3 czy też -10.
Wyróżniamy trzy kategorie zmiennych: systemowe, globalne i lokalne.
Użycie zmiennych
Wszystkie zmienne przedstawiane są przy użyciu znaku numeru (#) i następującej po nirn liczbie dodatniej No. : =? 1, #101 czv #501
Zmienne to wartości dziesiętne reprezentowane jako wartości zmiennopozycyjne Zmienne nigdy wcześniej nie używane przyjmują tzw. „niezdefiniowane” wrartości Oznaczenie #0 określa zmienną niezdefiniowaną. #0 w zależności od kontekstu użycia oznacza wartość niezdefiniowaną lub 0.0. Więcej informacji na ten temat w dalszej części instrukcji. Pośrednie odwołania do zmiennych można przedstawić poprzez dołączenie numeru zmiennej w nawiasie.
#[<wyrazenie>]
dalszych działaniach. Np :
Powyższe wyrażenie oznacza szacowanie, którego wynikiem jest zmienna wykorzystywaną w #1=3,
#[#1]=3 5 +■ #1;
Przypisuje zmienną -3 dc wartości ó 5
Zmienne mogą być używane w miejsce adresów kodów G. kiedy adresv dotyczą liter
w bloku NI €0 G90 W.i) V0 ,
zmienne mogą być przypisane do następujących wartości.
#7=0 ,
#11=90,
#1=1.0;
#2=0.0 ;
Blok wygląda wtedy następująco
NI (i-C G#11 X#l Y#2;
\ + S 1 00