200 Podstawy elektrokardiografii
Pobudzenia nawrotne albo „echa”.
EKG 110. Ujemne załamki P po wąskich zespołach QRS sugerują, że rytm pochodzi z łącza AV i jest przewodzony dwukierunkowo (do komór i przedsionków). Przedwczesne zespoły QRS są pobudzeniami nawrotnymi (N). Ponieważ wsteczne przewodzenie przez węzeł AV powinno być dostatecznie wolne, aby zstępująca droga węzłowa zdążyła odzyskać zdolność przewodzenia, pobudzenia nawrotne powstają tylko wtedy, gdy odstępy RP' są nieco dłuższe, zwykle co najmniej 200 ms (0,02 s). Pobudzenia nawrotne są nieznacznie zniekształcone (nie mają załamka Q).
Reguła odnosi się do częstotliwości przedsionków: 400 ± 50/min = migotanie przedsionków; 300 ± 50/min = trzepotanie przedsionków; 200 ± 50 = częstoskurcz przedsionkowy.
Uwaga: Częstoskurcz komorowymo zakres częstotliwości zbliżony do częstoskurczu przedsionkowego, Lu jest 200 ± 50/min, ule często rytm jest wolniejszy.
Częstotliwość zależy od napięcia układu współczulnego i waha się w granicach 120-180/min.
_ ■
a) Wprawdzie przedsionki są depolaryzowane 400 ± 50 razy na minutę, jednak wiele z tych pobudzeń jest zbyt słabych, aby dotrzeć do węzła AV lub go zdepolaryzo-wać.
b) Pobudzenia, które są zbyt słabe, żeby zdepolaryzować cały węzeł, mogą jednak uczynić go niewrażliwym na następne pobudzenie.
c) Węzeł AV zwykle może przewieść do 200 pobudzeń na minutę.
Uwaga: Wychylenia na krzywej EKG o częstotliwości 400 ± 50/min nazywa się falą f