1tom084

4. INFORMATYKA 170

4.22.    Niedzielska E.: Wstęp do informatyki. Warszawa, PWE 1989.

4.23.    PN-78/T-42108* Przetwarzanie informacji i komputery. Znaki alfanumeryczne. Klasyfikacja, nazwy i symbole

4.24.    PN-88/T-42109/01* Kod 7-bitowy. Tablica kodu i zestawy znaków ISO i RWPG.

4.25.    PN-76/T-42111* Język programowania FORTRAN.

4.26.    Praca zbiorowa: Komputerowy system obsługi eksperymentu. Warszawa, WNT 1991.

4.27.    Praca zbiorowa: Modułowe systemy mikrokomputerowe. Warszawa, WNT 1990.

4.28.    Praca zbiorowa: Projektowanie systemów informatycznych. Warszawa, PWE 1982.

4.29.    Radzikowski W.: Komputerowe systemy wspomagania decyzji. Warszawa, PWE 1990.

4.30.    Ralston A.: Wstęp do analizy numerycznej. Warszawa, PWN 1971.

4.31.    Sielicki A., Jeleniewski T.: Elementy metodologii projektowania technicznego. Warszawa. WNT 1980.

4.32.    Tyugu Enn Ch.: Projektowanie z bazy wiedzy. Warszawa, WNT 1989.

Aktualne w chwili druku. Proszę sprawdzić aktualność norm przed stosowaniem.

Materiałoznawstwo

elektrotechniczne

nujr i¹¹-' J^erzy Słowikowski (p. 5.1+5.5; część p. 5.6) „igr inż. Ewa Sobierajska (p. 5.3) dr hab. inż. Zdzisław Życki (część _P. 5.6) mqr inż. Piotr Nowogórski (p. 5.2: część p. 5.6)

5.1. Wstęp

Znajomość właściwości i technologii przetwórstwa materiałów w coraz większym stopniu decyduje o poprawności rozwiązań konstrukcyjnych urządzeń elektrycznych.

podstawowych informacji niezbędnych w tej dziedzinie dla konstruktora i technologa można zaliczyć:

—    właściwości materiałów w stanie wyjściowym;

—    sposób przetwórstwa i jego wpływ na właściwości materiału;

—    zmiany odwracalne i nieodwracalne (starzeniowe) zachodzące w wyniku działania czynników narażcniowych w warunkach eksploatacji;

—    wzajemny w^!pływ współpracujących ze sobą materiałów.

Podział materiałów' elektrotechnicznych wynika z ich funkcji w urządzeniach lub w układach elektrycznych. Ze względu na wartość rezystywności w temperaturze 20°C (293 K) rozróżnia się materiały przewodzące, pólprzewodzące i elektroizolacyjne. Osobną grupę stanowią materiały nadprzewodzące, które cechuje temperatura przejścia w stan nadprzewodnictwa, zwana temperaturą krytyczną.

Oprócz wymienionych rozróżnia się również materiały magnetyczne, tj. materiały, które z racji swych właściwości ferromagnetycznych lub ferrimagnetycznych (antyferrimagnetycz-nych) są stosowane w obwodach magnetycznych.

Dane liczbowe dotyczące poszczególnych materiałów zostały zaczerpnięte przede wszystkim z polskich norm PN oraz z norm Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej (International Electrotechnical Commission, w skrócie 1EC). W przypadku materiałów nie uwzględnionych w tych normach — korzystano z norm branżowych. Dane orientacyjne przyjęto na podstawie niektórych katalogów wydawanych przez producentów.

W rozdziale tym podano bogaty zestaw literatury z zakresu normalizacji międzynarodowej.

Normy IEC, choć nic są obowiązujące w Polsce, to jednak stanowią podstawy opracowania norm krajowych. Zestawńono IEC Publications dotyczące materiałów elektro-■zolacyjnych (stałych, ciekłych i gazowych) w' zakresie wymagań [5.84^-5.145, 5.211 -t- 5.222] °raz metod badań [5.146-^5.191, 5.223], Podano także wymagania dotyczące materiałów magnetycznych [5.192 -t- 5.200, 5.224 — 5.226] oraz metod ich badań [5.201 - 5.209],