12. ELEKTROCHEMIA 640
Przed uruchomieniem ukiadu ochrony katodowej metalowych konstrukcji podziemnych należy zmierzyć rezystancję przejścia uziomu anodowego i stwierdzić jej zgodność z projektem.
Przewody od konstrukcji chronionej są wyprowadzone do punktów pomiarowych zamontowanych wzdłuż trasy długiej podziemnej konstrukcji co 1 -r 2 km i dodatkowo w punktach specjalnego zagrożenia korozyjnego. Po wyregulowaniu prądu należy zmierzyć na całym odcinku — wyznaczonym do ochrony — potencjał konstrukcja-ziemia względem elektrody odniesienia Cu/CuS04. Wskazany jest także pomiar potencjału konstrukcji sąsiednich, nie włączonych wc wspólny system. Wyniki notuje się w kartach kontrolnych urządzeń ochrony. Wyszczególnienie zakresu i częstotliwości prac kontrolnych podczas eksploatacji układów ochrony katodowej podano w [12.3; 12.6; 12.24],
Wszelkie prace związane z urządzeniami ochrony elektrochemicznej oraz z pomiarami konstrukcji chronionych i sieci szynowej należy' prowadzić zgodnie z przepisami dotyczącymi urządzeń pracujących pod napięciem. Do obsługi urządzeń ochrony i pomiarów należy kierować przeszkolony personel.
Napięcie wyjściowe urządzeń zasilanych prądem ze źródła zewnętrznego, jak również układy anod polaryzacyjnych powinny być tak dobrane, aby w wodzie nie stwarzały niebezpieczeństwa porażenia prądem przy dotknięciu instalacji, a na powierzchni ziemi nic stwarzały napięcia krokowego niebezpiecznego dla ludzi i zwierząt. W tym celu, ogranicza się napięcia wyjściowe stacji katodowych, przeznaczonych do ochrony konstrukcji w wodzie morskiej do 30 V. W przypadku instalacji ochrony katodowej konstrukcji podziemnych górna część uziomu anodowego, licząc od warstwy zasypki koksowej powinna być w ziemi na głębokości co najmniej 0,8 m.
Stosując ochronę katodową w przestrzeniach zamkniętych, należy zapewnić kontrolowane odprowadzanie gazów wydzielających się na powierzchniach anodowych i katodowych. Na katodzie wydziela się wodór, który w określonych proporcjach z powietrzem może tworzyć mieszaninę wybuchową. Ważne jest również utrzymywanie w takich warunkach umiarkowanej polaryzacji katodowej, bez zbędnego przechronienia. Z elektrolitów zawierających chlorki, w wyniku procesu anodowego wywiązuje się chlor, który nawet w małych stężeniach, działa silnie drażniąco na błony śluzowe.
LITERATURA
Książki
12.1. Biestek T., Sękowski S.: Metody badań powłok metalowych. Warszawa, WNT 1973.
12.2. Biestek T., Weber i.: Powłoki konwersyjne. Warszawa, WNT 1968.
12.3. Bralewski J.: Pomiary korozyjne na metalowych konstrukcjach podziemnych. Warszawa, WNT 1968.
12.4. Braum T., Kaczmarski M.Z., Pałtynowicz J.. Robak J.: Projektowanie ochrony elektrochemicznej stalowych rurociągów podziemnych. Poradnik projektanta. Warszawa, Biuro Projcktowo-Badawcze Budowy Rurociągów Energetycznych. Energopol. 1980.
12.5. Cisak A.: Wysokoenergetyczne niewodne ogniwa galwaniczne. Warszawa, PWN 1986.
12.6. Dziuba W., Skiba-Rogalska O., Pałczyńska J.: Ochrona konstrukcji podziemnych przed korozją powodowaną prądami błądzącymi. Skrypt szkoleniowy. Warszawa, Wyd. IŁ 1987.
12.7. Kichnę H.A.: Batterien. Band 57. Wyd. 2. Grafcnau 1/Wiirtt. Expert Verlag 1980.
12.8. Kiehne Ił. A.: Geratebatterien. Band 104. Grafcnau 1/Wurtt. Expert Verlag 1983.
12.9. Koryta J.: Elektrochemia. Warszawa, PWN 1980.
12.10. Kowalski Z.. Bagdach $.: Metalizowanie tworzyw sztucznych i innych nieprzewodników. Warszawa, WNT 1965.
12.11. Kozłowski A., Tymowski J., Żak T.: Techniki wytwarzania powłoki ochronne. Warszawa, PWN 1978.
12.12. Praca zbiorowa: Ochrona elektrochemiczna przed korozją. Teoria i praktyka. Warszawa, WNT 1991.
12.13. Poradnik galwanotechnika. Wyd. 2. Warszawa, WNT 1985.
12.14. Poradnik inżyniera elektryka. Tom 3. Aparaty, przyrządy i urządzenia elektryczne. Warszawa. WNT 1974.
12.15. Przepisy budowy urządzeń elektroenergetycznych. Warszawa, Wyd. Przem. Maszyn. WF.MA 1980.
641
12.16. Socha J.: Galwanotechnika metali szlachetnych. Warszawa, Wyd. LIBRA 1991.
12.17. Socha J.: Złocenie galwaniczne. Warszawa, Wyd. IMP 1979.
12.18. Socha J.. Safarzyóski S.: Ochronno-dekoracyjne warstewki na miedzi i jej stopach. Warszawa, Wyd. IMP-WEMA 1988.
12.19. Uhlig H. H.: Korozja i jej zapobieganie. Warszawa, WNT 1976.
12.20. Zięikiewiez Z.: Akumulatory samochodowe i motocyklowe. Wyd. 7. Warszawa, WKiŁ 1983.
12.21. PN-88/E-01004 Akumulatory elektryczne. Terminologia.
12.22. PN-91/E-05024 Ochrona przed korozją. Ograniczenie upływu prądów błądzących z. trakcyjnych sieci powrotnych prądu stałego.
12.23. PN-90/E-05030/00 Ochrona przed korozją. Elektrochemiczna ochrona katodowa. Wymagania i badania.
12.24. PN-90/E-05030/01 Ochrona przed korozją. Elektrochemiczna ochrona katodowa. Metalowe konstrukcje podziemne. Wymagania i badania.
12.25. PN-86/E-05030/05 Ochrona przed korozją. Ochrona katodowa. Anody galwaniczne. Wymagania i badania.
12.26. PN-90/E-05030/10 Ochrona przed korozją. Elektrochemiczna ochrona katodowa i anodowa. Nazwy i określenia.
12.27. PN-90/E-83007 Akumulatory elektryczne. Metody ładowania.
Dane aktualne w chwili druku. Sprawdzić aktualność przed stosowaniem normy.
41 Poradnik inżyniera elektryka tom 1