20131126 1049

Tab. 4.1. Wartości kąta a dla gruntów otaczających pobocznicę pala [iqi

Rodzaj gruntu		<x	tgą
	zagęszczone	7°	o,i2r
Grunty niespoiste	średnio zagęszczone	6°	0,105
	luźne	5°	0,087
	zwarte i półzwarte	6°	0,105
Grunty spoiste	twardoplastyczne i plastyczne	4°	0,070
	[ miękkoplastyczne	1 ^10	0,017

Na nośność pa układ [l I j (rząd p następujące zaleć - dla grup ośmi luźnym i średi dla pala pojet

l'_D = 0,5 (/„ ■

Tab. 4.2. Wartości współczynnika mi redukującego nośność pobocznicy

r/R	2,0	1,7	1,4	1,2	1,0	0,8	0,6
m(	1,0	0,95	0,90	0,80	0,70	0,60	0,45

-    dla grup pal w piasku zag pali pojedyn

-    dla pali rozrr między wart W odniesień

według schema

z uwzględnieniem współczynnika redukcyjnego m\. Jeżeli strefy naprężeń zachodzą siebie, to należy zredukować nośność pobocznicy mnożąc ją przez współczynnikt zamieszczony w tabeli 4.2.

Dla wartości pośrednich r/R niepodanych w tabeli 4.2 należy przyjmować waitoi współczynnika m\ odpowiadającą najbliższej wartości spośród podanych w tabeli.

Osiową odległość między palami r dla wiązki pali pionowych i ukośnych mierzyu) w poziomie ich podstaw. W przypadku pali pionowych i ukośnych dochodzących do ń nych głębokości właściwym poziomem do wyznaczenia rozstawu r i promienia podste] strefy naprężeń R jest średni poziom podstaw pali ustalany w sposób przedstawionym rysunku 4.2.

mm

Zasięg st Wyznaczamy

R = D/ 2 + G

Według [11] kształcenia, trzymałości redukcyjneg padkach ba rozpatrzyć s

Rys. 4.2. Ustalenie osiowego rozstawu pali (/•) dla wiązki pali pionowych i ukośnych

Grupy pali zwartych (stopy fundamentowe na palach) według Tejchmana [20]

W piasku luźnym i średnio zagęszczonym dla rozstawu pali r = 2 + 3D obserwować f zwiększenie nośności pali w grupie, zanika ono dla rozstawu r > 6D, a dla rozstawu pa'¹; r = 3-r6Z) zwiększenie nośności pali jest pośrednie.