23(1)(1)

yv\«.y 20 JO Str. 23

7.    Ćwiczenie w pisaniu.

Nauczycielka wyjaśnia, że niektóre przysłowia są jakby „przepowiedniami” i poleca odnaleźć w wierszu taką wypowiedź. Zadaniem dzieci jest przepisać ten cytat:

Skropił oziminy ciepły deszczyk w maju.

Będziemy się w żniwa cieszyć z urodzaju.

8.    Malowanie ilustracji do wiersza.

A.    Nauczycielka proponuje: „Poeta widząc majowy deszcz, napisał ten wiersz, a my spróbujemy namalować do niego ilustrację”.

Uczniowie wykonują prace techniką „mokre w mokrym”.

B.    Wystawa prac plastycznych pt. „Pole wiosną”.

Uczniowie omawiają prace ze szczególnym uwzględnieniem licznych odcieni (waloru) zieleni.

9.    Podsumowanie.

Nauczycielka przypina na tablicy kartonowe buzie przedstawiające różne minki. Uczniowie nazywają je a następnie dobierają odpowiednio do nastroju wiersza: radość, zdziwienie, zadowolenie.

Seplenienie

(Opracowała Sylwia Pochmara, logopeda)

Jednymi z trudniejszych w wymowie są głoski szeregu szumiącego: sz, rz, cz, dż.

Wymagają one precyzyjnego ułożenia narządów mowy: wargi są lekko uchylone, wysunięte do przodu, boki języka przylegają do zębów i dziąseł, język jest ułożony płasko, czubek języka wytwarza szczelinę w okolicy wałka dziąsłowego.

Gdy głoski sz, rz, cz, dż zastępowane są przez głoski s, z, c, dz lub ś, ć, ź, dź - wówczas mówimy o seplenieniu. Najczęściej powstaje ono w okresie kształtowania się mowy. Wśród przyczyn, które mogą powodować seplenienie, wymienia się:

-    nieprawidłową budowę anatomiczną narządów mowy;

-    nieprawidłowy słuch;

-    naśladownictwo,

-    nieprawidłowy zgryz, anomalie zębowe, zbyt wysklepione podniebienie;

-    niesprawny język, wargi;

-    choroby górnych dróg oddechowych.

Jeśli zauważymy, że dziecko sepleni, powinniśmy skontaktować się z logopedą, który przeprowadzi badanie i udzieli wskazówek dotyczących poprawnego wymawiania głosek.

A oto kilka ćwiczeń i zabaw ortofonicznych, wspomagających wyeliminowanie błędnej artykulacji głosek szeregu szumiącego:

-    „wąchanie kwiatków” - wciągamy powietrze nosem, wypuszczamy ustami;

-    zdmuchiwanie skrawków papierków, świecy (pamiętajcie o zasadzie prawidłowego oddechu);

-    przeżuwanie,

-    ziewanie;

-    ściąganie i rozciąganie warg;

-    robienie ryjka, jak u świnki;

-    cmokanie;

-    parskanie;

-    wysuwanie języka najdalej w dół;