We wszystkich przypadkach wilgotność określić można w stosunku do masy próbki lub objętości
W; ='
-100 lub
m-mx__
W; =—-M00
m.
(3.121)
gdzie:
wj - wilgotność próbki,% wag. lub % obj.; m„, ms - masa próbki po ustabilizowaniu się i masa próbki suchej, g;
V - objętość próbki, cm3.
W tabeli 3.31 przedstawiono wartości wilgotności sorpcyjnej betonu komórkowego. Wilgotność ustabilizowaną lub magazynowo-wysylkową należy określić na podstawie wyników uzyskanych w badaniu masy próbek w stanie wilgotnym i próbek wysuszonych. Zwykle oznaczenie wykonuje się na próbkach 100x100x100 mm, jednak dopuszczalne jest stosowanie próbek o innym, dowolnym kształcie.
Tabela 3.31
Maksymalna wilgotność sorpcyjna betonu komórkowego
Wilgotność względna powietrza, % |
Maksymalna wilgotność sorpcyjna ws, % masy | ||||
% objętości |
400 |
500 |
600 |
700 | |
32 |
2 |
5,5 |
4,5 |
3,5 |
3,0 |
54 |
3 |
10,0 |
6,5 |
5,5 |
4,5 |
75 |
5 |
14,5 |
11,0 |
9,0 |
8,0 |
95 |
8 |
23,0 |
18,0 |
14,5 |
12,5 |
około 98 |
15 |
43,0 |
34,0 |
27,0 |
23,0 |
Wilgotność sorpcyjną i desorpcyjną określa się jako zawartość wilgoci w próbce o wymiarach 100x100x15 mm, pozostającej w równowadze z atmosferą o określonej wilgotności (rys. 3.66).
W przypadku wilgotności sorpcyjnej, próbkę przed badaniem należy wysuszyć do stałej masy, natomiast wilgotność desorpcyjną określa się, susząc do stałej masy próbkę po przechowywaniu w atmosferze o określonej wilgotności. Dopuszcza się również wykorzystanie wagosuszarki do określania wilgotności desorpcyjnej. Wilgotność ustabilizowana dla wszystkich odmian betonu komórkowego nie powinna przekraczać 8%. Znaczna część porów w betonie komórkowym ma charakter otwarty. Jeśli po obu stronach przegrody występuje atmosfera o różnej wilgotności względnej, następuje przepływ pary wodnej wywołany gradientem wilgotności. Miarą ilości pary wodnej, przenikającej przez przegrodę, jest współczynnik przewodzenia pary wodnej. Badanie wykonuje się w zestawie pomiarowym, w skład którego wchodzi naczynie z żelem krzemionkowym i pokrywą z wyciętym, prostokątnym otworem, nad którym umieszcza się uszczelnioną próbkę.
244