259 3

Bogdan Rączkowski - BHP w praktyce Rozdział 8

O - Opakowanie metalowe lekkie.

© jednej lub kilku dużych liter łacińskich, wskazujących rodzaj materiału:

A - Stal (obejmuje wszystkie rodzaje obróbki powierzchniowej),

B - Aluminium,

C - Drewno,

D - Sklejka,

F - Materiał drewnopochodny,

H - Tworzywo sztuczne, w tym również tworzywo spienione,

L - Włókno,

M -Papier wielowarstwowy,

N - Metal (inny niż stal lub aluminium),

O - Szkło, porcelana lub kamionka.

® w razie potrzeby - cyfry arabskiej wskazującej typ opakowania w ramach rodzaju, do którego należy to opakowanie,

® w przypadku opakowań złożonych stosuje się dwie duże litery łacińskie. Pierwsza litera oznacza materiał naczynia wewnętrznego, a druga - materiał opakowania zewnętrznego.

Na kodzie opakowania, w znakowaniu podaje się literę wskazującą grupy materiałów, dla których dopuszczony jest typ konstrukcji, i tak:

-    X dla opakowań do materiałów grup pakowania I do III,

-    Y dla opakowań do materiałów grup pakowania II i III,

-    Z dla opakowań do materiałów grup pakowania III.

Znakowanie opakowań

Znakowanie wskazuje, że opakowanie, na którym jest ono umieszczone, odpowiada pozytywnie zbadanemu prototypowi i spełnia przepisy ADR w zakresie produkcji, ale nie w zakresie stosowania opakowania. Tym samym znakowanie nie jest wystarczające do uznania, że opakowanie może być stosowane do dowolnego materiału (ogólnie rodzaj opakowania - np. bęben stalowy - jego maksymalna pojemność i/lub masa, a także wymagania szczególne, są podane dla każdego materiału pod odpowiednimi liczbami marginesowymi dotyczącymi pakowania w poszczególnych klasach - zgodnie z załącznikiem B do ADR). Każde opakowanie powinno być zaopatrzone w znaki, które są trwałe, czytelne i umieszczone w takim miejscu, że ich rozmiar jest odpowiedni do opakowania i jest dobrze widoczny.

Elementy znakowania:

•    znak lub UN (przy znakowaniu tłoczonym),

•    znak „ADR" (lub „RID/ADR”, dla opakowań zatwierdzonych również do prze

wozu kolejowego i drogowego) zamiast symbolu • kod opakowania,

⁰ litera wskazująca grupę opakowania (X, Y, Z),

•    wartość gęstości względnej (jeżeli jest większa niż 1,2), dla której był badany typ opakowania - dla opakowań wewnętrznych przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych,

•    maksymalna masa brutto - dla opakowań przewidzianych do przewozu materiałów stałych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm²/s i dla opakowań metalowych lekkich przewidzianych dla materiałów klasy 4, punkt 5c,

•    litera „S”, jeżeli opakowanie jest przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm²/s, materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych oraz opakowań metalowych lekkich z wiekiem zdejmowalnym,

•    rok produkcji (dwie ostatnie cyfry),

•    znak państwa, w którym zostało ono dopuszczone (międzynarodowe oznakowanie pojazdów drogowych, dla Polski - PL),

•    numer rejestracyjny i nazwa lub znak producenta.

Poniżej podano przykład oznakowania:

(S) 4G/Y14/S/96/PL/VL823

gdzie:    ^oznakowanie międzynarodowe,

4- skrzynia,

G- tektura,

Y - opakowanie II grupy,

14 - maksymalna masa brutto, dla materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, S - opakowanie przeznaczone dla materiałów stałych łub opakowań wewnętrznych, 96- rok produkcji,

PL - znak państwa, w którym opakowanie zostało dopuszczone (tu: Polska],

VL823 - numer rejestracyjny i znak producenta.

W tym wypadku jest to pudło klapowe sklejane z tektury falistej trzywarstwowej, do wyrobów lakierowych w pudełkach z blachy ocynowanej o pojemności 0,8 dm³.

Oprócz opakowań przedstawionych powyżej dopuszczone są także duże pojemniki sztywne, półsztywne lub elastyczne o pojemności do 3000 litrów do przewozu materiałów niebezpiecznych luzem - DPPL, będące jak gdyby formą przejściową pomiędzy cysternami, kontenerami-cysternami a opakowaniami małogabarytowymi. Spełniają one wymogi zawarte w załącznikach A i B do ADR.