280 281 3

nych do wnętrza ciała, jak ryjek i odcinek głowowy, uzbrojonych w wyrostki pokryte oskórkiem łub w wyrostki tylko oskórkowe. Nawiązują także do nicieni, z którymi łączą je takie cechy, jak trójdzielność światła gardzieli, występowanie podłużnych pni nerwowych w zgrubieniach naskórka i brak nabłonków orzęsionych. Jednocześnie ryjkogłowy są mało plastyczne, nieznacznie zróżnicowane pod względem morfologicznym, wyspecjalizowane i nie stanowią grupy wyjściowej dla wyższych typów (ryc. 294).

113o Typ: kolczugowce — Loricifera

Diagnoza: wtórnojamowcc pozorne morskie; mikroskopijne; dało złożone z 4 części; stożek gębowy, odcinki głowowy i szyjny z licznymi kolczastymi wyrostkami, tułów okryty 6 płytami oskórkowymi.

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA

Kolczugowce żyją na dnie mórz, w strefach płytkich i na dużych głębokościach. Przylegają do ziam piasku, szczątków organicznych i nieorganicznych. Niektóre występują na roślinach i osiadłych zwierzętach morskich. Znanych jest ok. 10 gatunków.

MORFOLOGIA FUNKCJONALNA Budowa zewnętrzna

Przedstawiciele typu mają ciało mikroskopijne, nie dłuższe niż 0,5 mm, w zarysie mniej lub bardziej flaszkowate, zróżnicowane na stożek gębowy, odcinek głowowy, szyjny i tułów, pokryte oskórkiem (ryc. 112A). Trzy pierwsze części ciała mogą być wciągane do tułowia.

Stożek gębowy jest różnie długi u poszczególnych gatunków, jest strukturą o najmniejszej średnicy, pokryty jest cienkim gładkim oskórkiem. Na jego szczycie występuje otwór gębowy, który u niektórych gatunków otoczony jest końcowymi częściami specyficznych struktur, zwanych sztyletami, w liczbie ośmiu, długich, tkwiących w stożku gębowych i wysuwanych na zewnątrz poprzez niezależne otwory (ryc. 112A). U części gatunków otwór gębowy jest otoczony 6—12 uwypukleniami, z których 6 może zawierać wewnątrz drobne sztylety.

Odcinek głowowy (zwany także introwertem) zaopatrzony jest w 9 okółków długich, kolczastych, iglastych, buławkowatych albo rozgałęzionych wyrostków naskórka, pokrytych oskórkiem, zwanych skalidami. Skalidy dzielą się na skierowane do przodu, klawoskalidy, tworzące pierwszy okółek i dalsze, skierowane ku tyłowi, spinoskalidy. Funkcja tych wyrostków nie jest znana. Ptzypuszcza się, że mają głównie znaczenie adhezyjne, a część z nich pełni funkcje czuciowe.

281