Florystyka pogrzebowa
Proporcje krzyża łacińskiego
pogrzebowa wykonana we florecie
Są znacznie tańsze od wieńców, przede wszystkim dlatego, że można je wykonać dosłownie z kilku kwiatów. W Polsce najczęściej wykonuje się wiązanki pogrzebowe na podkładzie ze stroiszu, który można kupić gotowy lub zrobić samemu. Z kilku gałęzi drzew iglastych (najczęściej jodły lub świerka), ułożonych jedna na drugiej, wykonuje się mocną podstawę (łącząc drutem), w której na środku umieszcza się „poduszkę" z pociętego, ciasno ułożonego stroiszu (tak jak w wieńcu warszawskim) lub floret z mokrą gąbką. Podkład można wzmocnić, wykonując kilka mniejszych płaskich wiązanek z gałęzi stroiszu i przymocowując je do podstawy. Należy tak dobierać gałęzie, aby te, z których wykonuje się podkład miały ładne końcówki - wiosną jest to problematyczne, ponieważ młode przyrosty więdną bardzo szybko. Końce gałęzi tworzą rodzaj rączki uchwyt, za który trzyma się wiązankę. Kiedy wykonuje się aranżacje na drutach, podobnie jak w wieńcu, na rączce zawija się (zawsze w jedną stronę) wszystkie druty, na których zamontowane są kwiaty. Jeżeli druty są za krótkie i nie sięgają do uchwytu wiązanki, to trzeba je zagiąć pod kątem 180n i wbić z powrotem w podkład, tak żeby kwiaty nie wypadły. Wiązanka ma kształt wrzeciona i aranżacja kwiatowa musi mu odpowiadać. Wykonuje się ją zgodnie z zasadami kompozycji dotyczącymi doboru roślin, proporcji, grupowania, stopniowania.
Znacznie łatwiej jest wykonać wiązankę pogrzebową w tzw. florecie, w który wbija się liście dające tło aranżacji, pędy stroiszu, kwiaty i dodatki roślinne. Warto jest także zabezpieczyć cięższe elementy przed wypadnięciem, używając kleju (tak jak w wieńcu). We florecie kwiaty dłużej zachowują
207
ABC1 Flonstyki