Spis treści
1.1. Metody klasyczne................................297
1.1.1. Mutacje (298) • 1.1.2 Hybrydyzacja (303)
1.2. Technologia rekombinacji DNA.........................307
1.2.1. Struktura genów organizmów prokariotycznych (307) • 1.2.2. Regulacja aktywności genów organizmów prokariotycznych (309) • 1.2.3. Struktura genów organizmów eukariotycznych (311) • 1.2.4. Enzymy stosowane w rekombinacji DNA (312) • 1.2.5 Wektory do klonowania genów w komórkach organizmów prokariotycznych (317) * 1.2.6. Wektory do klonowania genów w komórkach organizmów eukariotycznych (319) • 1.2.7. Klonowanie genów (320) • 1.2.8. Wykorzystanie rekombinowanych mikroorganizmów w biotechnologii (329)
Efektywne zastosowanie drobnoustrojów, jako narzędzi produkcyjnych w procesach biotechnologicznych, wymaga szczepów zdolnych do biosyntezy określonych produktów metabolizmu z wysoką wydajnością. Zazwyczaj drobnoustroje izolowane z naturalnych środowisk ich bytowania wytwarzają interesujące nas metabolity (aminokwasy, kwasy organiczne, witaminy, antybiotyki, bakteriocyny, enzymy) z niewielką wydajnością i zastosowanie takich szczepów w procesach biotechnologicznych jest nieopłacalne ekonomicznie. Dlatego też istnieje ogromne zapotrzebowanie na ulepszone szczepy drobnoustrojów, charakteryzujące się szybkim wzrostem oraz wysoką aktywnością metaboliczną. Metody ulepszania drobnoustrojów można ogólnie podzielić na klasyczne, obejmujące mutacje i selekcję, hybrydyzację naturalną, fuzję protoplastów, oraz nowoczesne, wykorzystujące technologię rekombinacji DNA.
Klasyczne metody doskonalenia mikroorganizmów, takie jak: mutacja, selekcja, adaptacja, hybiydyzacja naturalna oraz fuzja protoplastów, są wykorzystywane od początku istnienia przemysłu biotechnologicznego. Metody te były szeroko stosowane w czasach,