8. ENERGOELEKTRONIKA 600
8. ENERGOELEKTRONIKA 600
(8.33)
Vdi + Viz = Udo (cos®! + cosa2) ^ 0 a zatem
a. +2, > n
Dopóki jeden z kątów nie osiągnie wartości granicznej amax, dopóty wartość średnią prądu wyrównawczego można regulować przez tzw. sterowanie niesymetryczne a, + a2 > n. Natomiast przy sterowaniu symetrycznym (a, +a2 = n) wartość średnią prądu wyrównawczego można obliczyć na podstawie równania
I
MAY) —
s/2U2 coL
sina
(8.34)
w zakresie kątów 1 Del a ^ 90°el.
Na tej podstawie można obliczyć przy kącie ami„ = fimin wartość indukcyjności L niezbędnej w celu ograniczenia prądu wyrównawczego do założonej wartości (np.: Iw(Al') = 0,1 IdK).
_ABł_ | |
az=150° 1 \ |
i'\ <=<1 = 30° W 'J |
=120’ j\ | \ =30° ! ' |
I =60° -\ I \ I V.---— |
l \ =60° l ' |
| =90° \ I \! =«o° |
k \\ =30° \X |
0 § II 12 |
V |
y |
Rys. 8.22. Podwójny układ krzyżowy z prądem Rys. 8.23. Charakterystyki zewnętrzne podwójnego
wyrównawczym /„ przekształtnika z prądem wyrównawczym (linie ciągłe)
i z blokadą prądu wyrównawczego (linie przerywane)
Praca układu nawrotnego z prądem wyrównawczym pozwala na wyeliminowanie zjawiska prądów przerywanych i związanej z nim nieliniowości charakterystyk zewnętrznych E = f(/d) w obszarze małych obciążeń napędu, jak to pokazano na rys. 8.23 liniami ciągłymi. Układ ten umożliwia również osiągnięcie najszybszej zmiany kierunku prądu odbiornika, bez zwłoki czasowej w stanie bezprądowym, występującej w układzie z blokadą prądu wyrównawczego.
Układ przeciwrównoległy z blokadą prądu wyrównawczego przedstawiono na rys. 8.24. Charakterystyki zewnętrzne E = f(Id) w obszarze prądów przerywanych wykazują nieliniowość, co pokazano na rys. 8.23 liniami przerywanymi. W celu wyeliminowania zjawiska występowania nadmiernie dużej wartości początkowej prądu po zmianie kierunku prądu przy biegu jałowym napędu, w zakresie prądów przerywanych, należy stosować niesymetryczne sterowania kątów a, i a2, spełniające zależność
a, +a2 = rc + Aa przy czym
0 Aa ^ 2n/p
Rys. 8.24. Przeciwrównoległy układ podwójny 2 blokadą prądu wyrównawczego
o ile którykolwiek z tych kątów nie osiągnie wartości Kmas. Wartość praktycznie przyjmowanego kąta Aa zależy od spodziewanej wartości minimalnej prądu przy biegu jałowym Idmin.
W przypadku przekształtników pojedynczych lub podwójnych z blokadą prądu wyrównawczego dobiera się indukcyjność dławika Ltl w obwodzie twornika tak, aby wraz z indukcyjnością twornika silnika (L = Ld + Lt) ograniczała maksymalną falistość prądu /,,
Rys. 8.25. Falistość prądu wyprostowanego w
do zadanej wartości (np. 0,2/^.). Falistość prądu, zgodnie z oznaczeniami na rys. 8.25, zdefiniowana jako
^4 max ^4 n
W' — |
2/4,V | |
wynosi | ||
F |
0'40 | |
2 L |
hs |
(8.35)
gdzie wskaźnik falistości F (wyrażony w sekundach)
F = ‘j ~r-dr (8.36)
i, ^40
Na rysunku 8.26 przedstawiono zależność wskaźnika F (ms) od stopnia wysterowania przekształtnika UdJUd0 i liczby pulsów p. Podstawiając wyznaczoną z rysunku wartość F do równania (8.35), można obliczyć potrzebną indukcyjność całkowitą L (mH).
W przypadku układu podwójnego krzyżowego z prądem wyrównawczym dławiki projektuje się w taki sposób, aby w stanie nienasyconym, przy prądzie IK(AV) (* 0,1 IdN)