Kwiaty żółte, 4 płatki lub mniej
Brassicaceae/Cruciferae
Brassica napus L.
0 IV-V l 60-120 cm
Wszystkie li. sinozielone, omszone, niemal nagie, na wpół obejmujące lod.r pierzastodzielne, po każdej stronie z 1-4 owalnymi odcinkami i znacznie większym listkiem końcowym; pl. żółte, dwukrotnie dłuższe od dz.; szypulki krótsze od kwiatów; luszczyny równowąskie, 5-10 mm dl., połówki luszczyn 1-nerwowe. A Rośl. oleista, warzywna i pastewna, zdziczała przy drogach i na śmietniskach.
Podobna jest kapusta polna, czyli rzepa [B. rapa L.j, lecz li. w różyczkach trawiastozielone, li. łod. nieco sine, wszystkie li. obejmujące łodygę, zwykle silnie owłosione; otwarte kwiaty wystające ponad pąki; ztocistożółte; dz. poziomo odstające; od neolitu uprawiana jako rośl. oleista, warzywna i pastewna.
Kapusta czarna [B. nigra (L.) Koch) ma ogonkowe, pierzastodzielne li. o nieregularnie ząbkowanych odcinkach; górne li. niepodzielone; pł. żółte; tuszczyny 4-kanciaste, 1-2 cm dt., z dzióbkiem, na szypulkach 2-3 mm dt.; śmietniska, brzegi wód, wilgotne pola; pospolita; od czasów rzymskich uprawiana jako surowiec do wyrobu musztardy.
wód; rozproszona. Europa Wschodnia ^Południowo-Wschodnia, do Europy Środkowej zawleczona; w Polsce pospolita i szeroko rozprzestrzeniona.
Diplotaxis tenuifolia (L.) DC.
0 VI-IX l 30-60 cm |p!
Rośl. u nasady drewniejąca; lod. gęsto ulistniona; li. głęboko pierzastodzielne, z wąskimi, skierowanymi skośnie do przodu odcinkami, nagie, lekko sine, podczas rozcierania wydzielające ostry zapach; pl. żółte; szypułki 2-3 razy dłuższe od kwiatów; luszczyny 2-6 cm dl., na szypufkach równej długości. A Zbiorowiska chwastów, rośl. ruderalna; rozproszona. Europa Środkowa
1 Południowa; w Polsce w dolinie Wisty.
Erucastrum gallicum (Willd.) O.E. Schulz
Li. pierzastodzielne, końcowy odcinek nie większy od bocznych; kwiaty zebrane w grono, dołem ulistnione; pł. bladożółte, zielonkawo żyłkowane; dz. stulone, luszczyny podługowate, 2-4 cm dt., ze stożkowatym dzióbkiem, na szypulkach 4-10 mm dt.
A Pola, nieużytki, brzegi wód; rozproszona. Europa Środkowa.
Bunias orientalis L.
0 V—VI l 30-100 cm Spl
Rośl. górą gałęzista; li. w różyczce podługowate, zatokowo pierzastodzielne; li. łod. lancetowate, pierzastodzielne lub nierówno ząbkowane; kwiaty żółte, w gęstych, wielokwiatowych gronach; łuszczynki skośnie jajowate, 6-10 mm dl., nieregularnie brodawkowane. A Przydroża, śmietniska, nasypy kolejowe, łąki, pola, brzegi