25

■■-=1=’ Kwiaty czerwone, różowe lub purpurowe; gęste kwiatostany

Astrowate złożone

Asteraceae/Compositae

Oset łopianowaty

Carduus personata (L.) Jacq.

HVII-VIII l 60-120 cm

Łod. wąsko oskrzydlona; li. duże, miękkie, od spodu owłosione, górne li. owalne, szczeciniasto ząbkowane, li. dolne głęboko klapowane; koszyczki kwiatowe purpurowe; listki okr. równowąskie, zaostrzone, trochę klujące, dłuższe od kwiatów. A Lasy czarnej olchy, zarośla wierzbowe, brzegi strumieni, lany wysokich bylin; stosunkowo rzadka. Góiy środkowej i południowej Europy; w Polsce w Sudetach i Karpatach.

„ Ostrożeń błotny

Cirsium palustre (L.) Scop.

#VII-IX l 50-150 cm

tod. kolczasto oskrzydlona, ku górze okryta liśćmi; li. lancetowate, głęboko podzielone na wąskie, cierniste klapy, od spodu kutnerowate; li. zbiegające po łodydze; koszyczki kwiatowe skupione, jajowate, krótkoszyputkowe, purpurowe; puch kielichowy dl. 7-10 mm, biały. A Bagniste łąki, źródła, rowy, torfowiska; rozpowszechniona. Europa; pospolita w całej Polsce.

„ Ostrożeń polny

Cirsium arvense (L.) Scop.

ę VII X J 60-1201

Lod. nieoskrzydlona; li. pierzastowrębne lub sieczne, często kędzierzawe, błyszczące, na brzegach kolczaste, niezbiegające; koszyczki kwiatowe, występujące na końcach rozgałęzień; okrywa koszyczka ciemnofioletowa, pajęczynowato osnuta; pojedyncze kwiaty do nasady 5-dzielne, liliowe. A Pola, drogi, rumowiska, zręby; częsta. Europa.

. Popłoch pospolity

Onopordon acanthium L.

#VI-VIII l 50-150 cm |f|!

Lod. szer. oskrzydlona; li. pierzastodzielne, zbiegające, kolczasto ząbkowane; koszyczki kwiatowe najczęściej pojedyncze, szer. i dl. 3-6 cm; listki okr. wąskolancetowate, szer. 2-4 mm, zakończone sztywnym, ostrym końcem; korona pojedynczych kwiatów dł.

2 cm, purpurowa. A Słoneczne tany chwastów w suchych i ciepłych rejonach; rozproszona. Głównie środkowa i południowa Europa.

Ostropest plamisty Silybum marianum (L.) Gaertner, jest również dużą, bujną rośl., wysokości 50-150 cm, z pojedynczymi, purpurowymi koszyczkami kwiatowymi, dl. 4-5 cm, ale ma li. białawo nakrapiane, podłużnie jajowate, pierzastodzielne, zwężające się w oskrzydlony ogonek lub siedzące, z żółtymi cierniami; rumowiska, tany chwastów, murawy naskalne. Europa Południowa, w Europie Środkowej rośl. ozdobna i czasami zdziczała.

Sierpik barwierski

Serratula tinctoria L.

# VII-IX J 20-100 cm Jf

Rośl. u góry rozgałęziona, z licznymi koszyczkami kwiatowymi; dolne li. jajowate, niepodzielone, drobno ząbkowane, górne li. głęboko pierzastodzielne; koszyczki kwiatowe wydłużone, purpurowe; okr. koszyczka tuskowata, z purpurowo-czerwonymi zaostrzonymi końcami; o woc dl. 5 mm, zielonkawy, puch kielichowy żółtawy. A Bagniste łąki, rowy, rzadkie lasy liściaste; rozproszona. Europa; w Polsce na niżu i w niższych położeniach górskich.

St. zaar. 3!