BADANIE WYTRZYMAŁOŚCI MECHANICZNEJ
Dla poszczególnych asortymentów ceramicznych materiałów budowlanych badane są różne rodzaje wytrzymałości, zależne od rodzaju obciążenia, na jakie narażony jest dany materiał w warunkach eksploatacyjnych.
Badanie wytrzymałości na ściskanie
Wytrzymałość na ściskanie stanowi podstawę podziału wyrobów ceramiki budowlanej na klasy. Oznacza się ją jako stosunek obciążenia niszczącego do powierzchni ściskania
Rc=— (3.145)
c P
gdzie:
Rc - wytrzymałość na ściskanie, MPa;
F - obciążenie niszczące, kN;
P - powierzchnia ściskania, m2.
Do obliczenia powierzchni próbki F przyjmuje się średnią arytmetyczną pól obu podstaw próbki. W wyrobach drążonych nie uwzględnia się powierzchni otworów.
Dla różnych typów wyrobów działaniu siły niszczącej poddaje się kształtkę przygotowaną na jeden ze sposobów (tab. 3.40).
Tabela 3.40
Sposób przygotowania kształtek do badania wytrzymałości na ściskanie
Sposób formowania kształtki poddawanej działaniu siły niszczącej |
Rodzaj badanego wyrobu |
Schemat przygotowania kształtki | |||||
l. Spojone zaprawą dwa całe wyroby |
cegła dziurawka, cegła kratówka K1, cegła klinkierowa D i S; h=65 mm, pustaki działowe. |
__250_, | |||||
2. Spojone zaprawą dwie połówki pojedynczego wyrobu |
cegła budowlana B i P, cegła klinkierowa B i P, /i=65 mm. |
125 | |||||
3. Pojedynczy cały wyrób |
cegły kratówki K2, K3, pustaki ścienne pionowo drążone, cegły i pustaki poryzowane, cegły klinkierowe: /t=140, 220 mm, pustaki wentylacyjne, pustaki do przewodów dymowych. |
250 |
310