344 345

344 Zarządzanie projektami

harmonogramu czasowo-optymalnego, który byłby dopuszczalny ze względu na dostępność środków wykorzystywanych przy realizacji rozpatrywanego projektu.

Zaktualizowany harmonogram realizacji projektu przedstawia rysunek 7.14, natomiast zaktualizowane plany: zapotrzebowania na środki finansowe oraz wykorzystanie zasobów pracy przedstawia tablica 7.8.

Tablica 7.8

Okres	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23
Środki finansowe	7	7	7	7	7	8	8	7	7	7	7	5	5	5	8	10	10	6	4	4	4	4	4
Zasoby pracy	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	1	1	1	1	i	1

Rysunek 7.14

j......i    i    i    i    i    i    i i i i i i i i i_i_i    fr.

1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13 14 15 16 17 18 19 20 21    22    23

Czas

Konieczność rozwiązania konfliktu zasobów powoduje, że czas realizacji projektu wydłuża się o 3 okresy, czyli o 15% w stosunku do czasu krytycznego, obliczonego metodą CPM.

W proponowanym harmonogramie mamy pełne obciążenie pracowników w okresach o 1 do 17, natomiast w okresach od 18 do 23 jeden z pracowników nie jest wykorzystany. Możliwość pełnego wykorzystania zasobów pracy zaistniałaby wtedy, gdyby czynności F i G mogły być wykonywane jednocześnie przez obydwu zatrudnionych pracowników. Gdyby ponadto okazało się, że skutkuje to proporcjonalnym przyspieszeniem realizacji tych czynności oraz proporcjonalnym wykorzystaniem środków finansowych, wówczas realizacja czynności F trwałaby 4,5 okresu, realizacja czynności G mogłaby się rozpocząć w połowie okresu 18 i trwałaby 2,5 okresu, co pozwoliłoby nie przekroczyć ustalonego uprzednio czasu krytycznego. Kolejna aktualizacja harmonogramu, uwzględniająca omawianą sytuację przedstawiona jest na rys. 7.15, natomiast odpowiadające temu harmonogramowi plany: zapotrzebowania na środki finansowe i zapotrzebowanie na zasoby pracy przedstawia tablica 7.9.

Powstałe w rozpatrywanym problemie konflikty zasobów rozwiązaliśmy, wykorzystując heurystyczną metodę prób i błędów. Są to jednak zazwyczaj skomplikowane zagadnienia, dla których optymalny sposób modyfikacji harmonogramu można uzyskać poprzez rozwiązanie odpowiednio sformułowanych problemów optymalizacyjnych.

Tablica 7.9

Okres	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20
Środki finansowe	7	7	7	7	7	8	8	7	7	7	7	5	5	5	8	10	10	10	8	8
Zasoby pracy	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2	2

Rysunek 7.15

J-1-1-1-1-i-1-1-1-1-1-1-1-1_i_l_l_i_J_l_l_i i

1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12 13 14 15 16 17    18 19 20 21    22 23    "

Czas

7.4.2. Przyspieszenie realizacji czynności

Metoda ścieżki krytycznej pozwala określić, które czynności i o ile można opóźnić (lub wydłużyć czas ich trwania w stosunku do czasu pierwotnie założonego), aby nie wydłużyć czasu realizacji całego przedsięwzięcia. Możliwość wolniejszego wykonywania czynności związana jest zazwyczaj z mniejszym zużyciem wykorzystywanych środków — i na odwrót — skracanie czasu trwania czynności w stosunku do pierwotnie założonego powoduje konieczność zwiększenia nakładu środków. Przyspieszenie czasu wykonania czynności wymaga zazwyczaj poniesienia dodatkowych kosztów, np. na zatrudnienie nowych pracowników lub pracę w godzinach nadliczbowych.