348

12.7. Lutospawanie

Lutospawanie jest procesem polegającym na łączeniu metali za pomocą spoiwa (lutu). Połączenie uzyskuje się, podobnie jak przy lutowaniu twardym, wyłącznie dzięki dyfuzji roztopionego lutu w głąb materiału rodzimego (bez nadtapiania tego ostatniego), natomiast technika procesu oraz sposób przygotowania krawędzi metali łączonych są analogiczne jak przy spawaniu gazowym (wypełnienie rowka lutem zachodzi pod wpływem siły ciężkości, a nie sił kapilarnych). Źródłem ciepła zasadniczo jest płomień acetylenowo-tlenowy.

Lutospawanie znalazło szerokie zastosowanie przemysłowe, zwłaszcza przy naprawach odlewów żeliwnych, z uwagi na niższą niż przy spawaniu temperaturę nagrzewania łączonych elementów oraz możliwość stosowania plastycznego lutu mosiężnego, odkształcającego się pod wpływem powstających w złączu naprężeń. Przed właściwym lutospawaniem zwykle przeprowadza się pobielanie łączonych powierzchni. W tym celu łączone części nagrzewa się do temperatury 75(H800^oC i po pokryciu rowka topnikiem, topiąc lut, pokrywa się nim powierzchnię żeliwa cienką warstwą. Po całkowitym pobieleniu powierzchni rowka wypełnia się go szybko lutem w ten sposób, by (podobnie jak przy spawaniu) lico spoiny było wypukłe i nieco większe od szerokości rowka. Schemat złącza elementów żeliwnych wykonanego metodą lutospawania przedstawia rysunek 12.9.

lut

Rys. 12.9. Schemat połączenia wykonanego metodą lutospawania

348