431874X745902795261943835027 n

OZNACZANIE GRUP KRWI ZA POMOCĄ ODCZYNNIKÓW MONOKLONALNYCH anty-A !gM I anty-B IgM

Odczynniki monoklonalne anty-A IgM i anty-B IgM przeznaczone są do stosowania w diagnostyce Ir. vitro 1 służą do oznaczenia antygenów 2 układu ABO. Zasada testu oparta jest na technice aglutynacji, która polega na reakcji antygen/przeciwciałó. Specyficzne przeciwciała monoklonalne zawarte w odczynnikach aglutynują czerwone krwinki, posiadające odpowiedni antygen. Jeżeli aglutynacja nie następuje, oznacza to brak odpowiedniego antygenu. Wyniki określania antygenów przy pomocy odczynników monoklonainych anty-A i anty-B powinny zostać potwierdzone prze2 badanie surowicy' pacjenta w kierunku obecności odpowiednich alioprzeciwclał anty-A ł/lub anty-B za pomocą wzorcowych krwinek czerwonych Aj, B, 0. Odczynniki monoklonaine anty-A i anty-B można stosować w technice szkiełkowej, probówkowej i mikropłytkowej zgodnie z metodyką testów opisanych poniżej. Odczynniki te przygotowane z nasącza hodowli z hybrydowych linii komórkowych, zawierają przeciwciała IgM. Odczynniki monoklonaine anty-A, anty B są barwione odpowiednie na niebiesko i żółto w celu uniknięcia pomyłek i umożliwienia kontroli roztworów testowych.

PRZYGOTOWANIE PRÓBEK

Próbki powinny być pobrane w warunkach aseptycznych z/lub bez dodatku antykoagulantu. Próbka powinna być badana Jak najszybciej po pobraniu. W celu uzyskania wiarygodnych wyników próbkę należy przechowywać w temperaturze 2-S*C. Próbki, które uległy zanieczyszczeniu lub hemołizie nie powinny być używane.

MATERIAŁY WYMAGANE DO WYKONANIA BADANIA

probówki, płytki, pipety, aplikatory, wirówka, stoper, zbuforowany roztwór soli fizjologicznej PBS, ifły, strzykawki, staza, wata, płyn odkażający

METODYKA BADANIA

Przygotowanie 5-10% zawiesiny krwinek czerwonych wg Instrukcji w „Skrypcie do ćwiczeń z fizjologii człowieka".

Wykonać test w kierunku obecności odpowiednich alioprzeciwclał za pomocą krwinek wzorcowych A„ B,0.