4. Energicznie poklepuj brzuch otwartymi dłońmi. Odchylaj tułów w lewo i w prawo, poklepując każdy z boków od 10 do 15 razy. Zmień ułożenie tułowia 3 lub 4 razy. Następnie przejdź do pozycji siedzącej, napinając mięsnie brzucha i powróć do leżenia.
6. Trzymając się ławeczki, unieś nogi do pionu. Wykonuj obiema nogami prawoskrętne krążenia w seriach po 8 do 10 razy. następnie powtórz w odwrotnym kierunku. Po tygodniu lub dwóch tygodniach ćwiczeń wydłuż opisany cykl do 25 powtórzeń.
8. Unieść nogi do pozycji pionowej i rób „rowerek", zataczając w powietrzu od 15 do 25 kręgów. Zaczynaj powoli; w trakcie tygodnia lub dwóch tygodni regularnych ćwiczeń stopniowo zwiększaj tempo ruchów.
5. Przytrzymując się ławeczki, podciągnij ugięte w kolanach nogi ku klatce piersiowej. W tej pozycji obracaj głowę na boki 5-6 razy. a następnie unieść nieco głowę i wykonaj 3-4 okrężne ruchy; powtórz krążenia głową w odwrotnym kierunku. Powtarzaj każdą z serii ćwiczeń 2 lub 3 razy.
7. Unieś nogi do pionu. Nie zginając kolan, powoli opuść na ławeczkę lewą. a następnie prawą nogę. Potem pojedynczo unoś i opuszczaj nogi - każdą od 15 do 25 razy Wreszcie, zaczynając z nogami w pionie, powoli opuść złączone kończyny na ławeczkę. Pow tórz cale ćwiczenie 3 do 4 razy.
9. Leżąc płasko na plecach, rozluźnij się całkowicie, pozwalając krwi swobodnie przepływać w ciele. Pozostań w tej pozycji przez 5 do 15 minut.
Ćwiczenia na ukośnej ławeczce nie różnią się w zasadzie od tych wykonywanych w pozycji leżącej. Podstawowe polega na przyciąganiu kolan do klatki piersiowej i jednoczesnym przytrzymywaniu się rękami boków ławki. Ćwiczenie to reguluje rozmieszczenie narządów jamy brzusznej, które zwykle „ciążą” ku dołowi. W pozycji leżącej kręć głową z boku na bok i poruszaj nią we wszystkich kierunkach, pomagając w ten sposób kiwi dotrzeć do wszystkich obszarów mózgu. Przyciąganie kolan do piersi podczas leżenia na ukośnej ławeczce unosi lekko żołądek oraz inne narządy jamy brzusznej, jednocześnie je tonizując.
Ćwiczenia na pochyłej ławce są szczególnie korzystne w przypadku stanów zapalnych oraz zastoju krwi w okolicach powyżej poziomu ramion, np. przy chorobach zatok, kłopotach z oczami, egzemą w obrębie głowy, dolegliwościach oczu i tym podobnych problemach. Przynoszą też korzyść osobom ze słabym ciśnieniem krwi, cierpiącym na chroniczne przemęczenie, zawroty głowy, słabą pamięć oraz różne postacie porażenia. Większości ćwiczących nie sprawia problemu umiarkowany kąt nachylenia ławeczki, której jeden koniec (wyższy, czyli ten, na którym kładziemy stopy) znajduje się na wysokości siedzenia krzesła, a drugi - na poziomie podłogi. Gdy jednak wystąpi zawrót głowy, należy nieco zmniejszyć pochylenie ław'ki. Na początku ćwacz tylko pięć minut dziennie; następnie stopniowo wydłużaj czas ćw'iczeń na desce do dziesięciu minut. Być może najlepiej ćwiczyć przez dziesięć minut o trzeciej po południu i jeszcze raz wieczorem przed udaniem się na spoczynek. W łóżku unieść nieco pośladki, aby narządy wewnętrzne powróciły do normalnej pozycji.
Masaż skóry' szczotką (na sucho)
Pierwszym stopniem na drodze ku poprawie zdrowia pow inno być usunięcie zużytych tkanek. Szorowanie naskórka odgrywa kluczową rolę w przywracaniu skórze jej funkcji eliminacyjnej czy też wydalniczej. Uważam takie szczotkowa-nic za najwspanialszy ze wszystkich zabiegów oczyszczających - swoistą wyborną „kąpiel”. Żadne mydło nic usunie tak skutecznie złuszczonego naskórka. A skóra odnawia się nieustannie, przez całe życic. Stanowi też świadectwo tego, na ile czysta - wolna od toksyn - jest krew, która ją odżywia.
Szorowanie skóry za pomocą szczotki usuwa wierzchnią, zużytą warstwę naskórka, co z kolei pomaga w eliminacji kryształków kwasu moczowego, śluzu oraz różnych innych kwaśnych substancji. Właściwie funkcjonująca skóra powinna codziennie usuwać około kilograma kwaśnych odpadów'. A zatem
45