446

»3 KOROZJA

»3 KOROZJA

go maierHuu ...v^w ~_r-- --    , . ,    ....    -...

Temperaturowe ogniwo korozyjne. Jeżeli metal jest jednorodny i /_naj_(Ju) się w jednorodnym elektrolicie, a temperatura jego poszczególnych części jest _różn.^C ro tworzy sic wówczas temperaturowe ogniwo korozyjne. W przypadku tego ty_Pu ogniw nie ma jednoznacznych zależności siły elektromotorycznej od tcmpcr_aiur>

rtaoowicirżeniu, a prze/ ■« pows.an.c ogniw, komży,„_Cl!„ rt»n^iewJ<*⁰^C™WI znacznie mniejs/e n,z w w.nlzzc płyn,_tc. «*“» ****£JZmetalu w kon.akc.e z woda..dutej prędką,

13.4. Metody zapobiegania korozji elektrochemicznej

Korozja elektrochemiczna (korozja mokra) zachodzi zwykle znacznie szybciej niż korozja chemiczna, gdyż:

1)    produkt korozji elektrochemicznej (w przypadku stali Fe (OH),) osadza się poza korodującym materiałem lub na powierzchni korodującego materiału w postaci luźnej, nie chroniącej metalu przed dalszym utlenianiem;

2)    dyfuzja jonów M’** i jonów związanych z reakcją katodową jest szybka gdyż zachodzi zwykle w cieczy;

3)    w metalach szybkość przemieszczania elektronów jest duża.

Z wymienionych przyczyn korozja elektrochemiczna stali, nazywana rdzewieniem, przebiega z szybkością miliony razy większą niż korozja chemiczna w suchym powietrzu.

Stosuje się wiele sposobów ograniczania lub zapobiegania niszczeniu metali przez korozję. Zapobiegać korozji można przez właściwe zaprojektowanie konstrukcji, prawidłowy dobór materiału na poszczególne jej elementy, zastosowanie powłok ochronnych, inhibitorów oraz ochrony katodowej i anodowej.

13.4.1. Projektowanie

Ochrona przed korozją rozpoczyna się już na etapie projektowania konstrukcji. Podczas projektowania konstrukcji należy przestrzegać następujących zasad:

I. Jeżełi obecność elektrolitu może spowodować korozję elektrochemiczni to należy unikać bezpośrednich połączeń różnych metali, jeżeli natomiast jest to niemożliwe, to należy dobierać metale o możliwie małej różnicy potencjałów

_M£TOOV ZAPOeiEOANIA KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ

_sulowc są łączone 7. armaturą mosiężną. Jeżeli elektrodowych. C*C**° ^rU^ _(|> istnieją warunki do powstania korozyjnego ogniwa połączenie jest be/.p©<    ₀ korozje rur stalowych Ten problem można wyclimi-

gulwanic/jjcgo powi “J między łączone ze sobą metale wkładek z materiałów

_ri,)wać prze/ wprowauzen

_elcktfoizola^^yclv^^ _/iuMUją przy łączeniu dwóch różnych metali jest unikanie >1 czert?w których anody o małej powierzchni stykają się z katodami o dużych wicrzchniach. Taki przypadek występuje wówczas, gdy do łączenia blach ^edzianych będą użyte nity stalowe (rys. 13.11) Anodami są w tym przypadku nity Tinałej powierzchni w stosunku do powierzchni blachy (katody), a więc w krótkim ° asie ulegną one całkowitej korozji. Znaczenie względnych powierzchni anody katody wynika z tego. Ze każda z nich przewodzi ten sam prąd Jeżeli powierzchnia Katody' jest mała. to wystąpi na niej duto większa gęstość prądu niż na anodzie, oowodująca szybką polaryzację katody i zmniejszenie szybkości korozji. Jeżeli natomiast powierzchnia anody jest mała w stosunku do powierzchni katody, to mała , ._Nlo^ prądu na katodzie prowadzi do niewielkiej polaryzacji, a więc atak korozyjny ^bCNt szybki. W sytuacji odwrotnej, tj. łączenia blach stalowych nilami miedzianymi, powierzchnia anody jest duża. czyli będzie następowało jedynie powolne niszczenie blach w pobliżu nitów.

W

_Q	SR		pA-Cf Cul
			i

RYS. 13.11. Duża powierzchnia katody w stosunku do powierzchni anody może spowodować szybkie korozyjne zniszczenie anody. Nu stalowy jest anodą w stosunku do blachy miedzianej

3. Należy lak projektować konstrukcje, aby nie było miejsc, w których może się gromadzić elektrolit lub zanieczyszczenia (pyły lub szlam). Niewłaściwe jest również pozostawianie szczelin lub żle wentylowanych przestrzeni. Ze względu na korozję spawanie jest zwykle lepszą techniką łączenia niż lutowanie lub nitowanie. W przypadku połączeń wykonanych przez lutowanie mogą się tworzyć

447