GO
WSIP
go
W.f
S>ót«s4 **r»« Wini t Wl#
jOrr, i ••••••
Albo wstawaj. na koń siądź I na wieki moją bądź
- Gdzie mnie wieziesz? - Gdzie? - do domu. Dom mój na górze Mendoga2.
W d/ień otwarta wszystkim droga.
W nocy jeżdzim po kryjomu.
Co tu /a smętarz? mój miły? -To mor, co mych zamków strzeże.
A ic krzyże. Ic mogiły?
To nie krzyże. lo są wieże.
Mur przeskoczym, przejdzie m progi Tu na wieki koniec drogi.
Krzyż na ziemie padł i zniknął. Jeździec Pannę w poł>' ścisnął.
Z oczu i ust ogniem błysnął.
Kumak ludzkim śmiechem ryknął. Przeskoczyli cwałem mury,
Bija dzwony, pieją kury.
Mim ksiądz przyszedł n.s mszę ranną. Zniknął koń z jcżdżcem i Panną.
Ksiądz nad grobem długo siał.
I mnę za dwie dusze miał.
K.Mkkeutcr. lyjłsv Z.iUid Narodowy un OooiińtkichWiosliw 1W7.
hwadiba Jrurbawtclm
P©d No»ogr4illU<ra - lunknrun* oieincszarri s-yJ «• Umljuh otcśicarh tiiw> • ofcrcśtcnk •pójść rj Mcr».V;.(m»4 górę* zn*./v umrzt.
Preara Nawi suiir* z W
1,1, - ■ Cr.".
Zadanie 5.
W jaki sposób sv litcralurze i sztuce jes! przedstawiana nieszczęśliwa miłość? Omów zagadnienie, odwołując się do obrazu i opowieści o Tristanie i Izoldzie, a także do innego znanego ci lekslu kulimy.
Diitje Tristana i Izoldy
(fragmenty)
JV Napój miłosny
(...] Ałe gdy po raz pierwszą1 oboje kontowali rozkoszy miłości. Brangien. która śledziła ich. wydała krzyk i wyciągniętymi ramionami, z twarzą zalaną łzami, rzuciła im się do nóg:
- Nieszczęśliwi, wstrzymajcie się i jeśli możecie jeszcze, zawróćcie z. drogi! Ale me. droga jest bez powrotu; już siła miłości was ciągnie i nigdy już nie zaznacie słodyczy bez boleści. To wino napojone ziołami ogarnęło was. napój miłosny, kloty matka twoja. Izoldo, powierzyła mi Jeden król Marek1 miał wypić go z tobą; ale Nieprzyjaciel zadrwił sóbie z nas trojga i oto wy oboje wysączyiiścle puchar. Miły Tristanie. Izoldo miła. za karę złej pteczy. ki. j miałam o tum oddaję wam swoje ciało, życie; przez, moją to zbrodnię wypalbclc w przeklętym pucharze miłość i śmierć!" Historia miłości opisana w średniowiecznym romansie pokazuje tragizm sytuacji kochanków. 7. jednej strony nie mogą oni wyzwolić się z uczucia, jakie ich ogarnęło; z drugiej zaś - wasal któ!.i Marka jest zmuszony j>ostęposv.ić wbrew etosowe rycerskiemu i posłuszeństwu "•obce pana. a Izolda cierpi jako niewierna żona. Ich potajemna i występna miłość napoty ka ciągle przeszkody. O zdradzie dowiaduje 'ię król i skazuje k.Klunków na spalenie na stosie. Wprawdzie doegzeicucji nic dochodzi, ale nieszczęśliwą parę czekają kolejne cierpienia: wydanie trędowatym, rany od zatrutej lancy, ucieczki, rozstania, kołejne oszustwa (małżeństwo z Izoldą o Bijłych Dłoniach i lej zemsta), wreszcie - śmierć z tęsknoty i żalu. Dopiero ta śmierć jednoczy na zawsze kochanków: zostają pochowam w jednej kaplicy, ss1 której wyrasta głóg i łączy ich groby.
XIX Śmierć
Obróciła się ku wschodowi i pomodliła Bogu. Potem odkryła nieco zwłoki, ułożyła się przy nich wzdłuż swego przyjaciela, ucałowała mu usta i twarz i obłapiła go ciasno, ciało przy ciele, usta przy ustach. J tak oddała duszę, umarła przy nim. z boJcści po miłym przyjacielu Kiedy król Marek dowiedział się o śmierci kochanków, przebył morze i przybywszy do Bretanii kazał uczynić dwie trumny. [...] Wpodle kaplicy, po lewe) i prawej sironie absydy, pochował ich w dwóch grobach. Ale w nocy z. grobu Tristana wybujał zielony i liściasty głóg o silnych gałęziach, pachnących kwiatach, który wznosząc się ponad kaplicę, zanurzył s»ę w grobie Izoldy. l.isJzie miejscowi ucięli głóg nazajutrz odrósł na nowo, równic zielony, równic kwitnący, równic żywy. i znowuż utopił się w łożu Izoldy Jasnowłose.1 Po trzykroć chcieli go zniszczyć, na próżno. Wreszcie donieśli o cudzie królowi Markowi. Król zabronił odtąd ucinać głóg’.
Podobnie nieszczęśliwą historię miłosną potnajemy w dramacie Williama Szekspira. Romeo i Julia. Wprawdzie tu uczucie kochanków nie niszczy cudzego małżeństwa, ię jest spowosiowanc przez działanie jakiegoś przypadku, nikogo bezpośrednio nie rani. ale tok samo jak w średniowiecznym utworze z góry jest skazane na niemożność spełnienia Winy za lo nie ponoszą sami kochankowie, ale decydują o tym zewnętrzne uwarunkowania nienawiść między Ich rodzinami. Rody Monteksch i Kapułctich mc chcą dopuścić do ślubu Julu i Romca. Ich związek, tak jak romans Tristana i Izoldy, musi być potajemny, me jest akceptowany, natrafia na liczne przeszkody i wreszcie kończy się tragicznie - śmiercią kochanków. Podobnie jak w celtyckiej legendzie, tak i tu. dopiero po ich śmierci bliscy rozumieją siłę uczucu.
‘Kroi Mi rei k/ol Koinwii mail poiybłć Iroidę o Zloiyeb Wśswch. po która Tosun wyruszył do tiiandil Ta wena rozgrywa się ni moizu w iltodze a Uiandii do Korno ilu. gdile macę się odbyć zaślubiny kidta Mai Ki i IzoSCr
h Wpbarit.l Sł%oCo^ % »»toyfrjv » fM.. WyWNI. JC*M
c Irwieis> w*, ir-Srow » !•». «««--■« 1(11
•)