u WlASHOŚa OPTYCZNE materiałów
załamanego i prostą prostopadli do granicy między ośrodkami, jest mniejszy (><1 padania a <rys 16.3). Zjawisko to służy do zdefiniowania współczynnika , ,i. . iwiutła zgodnie r prawem Snelliusa lrni,nia
sma n
- a —*=■ =T //
sin// ftp*
gdzie: - współczynnik załamania ośrodka, - współczynnik załamania
n - bezwzględny współczynnik załamania.
• arbitralnie, że współczynnik załamania próżni nti jCS, f()
n - bezwzględny współczynnik załamania. Pr<^ni.
Przyjmuje się arbitrałmc. że współczynnik załamania próżni n ^ jes, rńvv Załamanie jest spowodowane różną prędkością światła w tych dwóch '
wobec tego
sina _
sin fi c(lU
Jeżeli światło przechodzi z próżni do ośrodka
u/nhrt' te CO <IC ^
ix£!
<•6.3,
_ £ee? = f <16.4)
" “C *
. u = c - prędkość światła w ośrodku, r = c^.
£",w- wartości « dla szkieł i ceramiki wynoszą od 1.5 do 2.5. co oznacza, ze bkośd światła w calach stałych jest znacznie mniejsza mZ w pró/n, Wartość, „ db wybranych materiałów podano w labl. 16.1.
TABLICA 16.1 Wanoici współczynników załamania n dla wybranych mafenałów i foionów o długości fali 600 nm
I Materiał |
Współczynnik załamania n |
I Powietrze |
1 |
Lód |
1.309 |
1 Woda |
1.333 |
I Szkło kwarcowe (SiO;) |
1.46 |
1 Szkło sodowo-wapniowe |
IJI |
Al; Oj |
1.76 |
I Diameni |
2.417 |
1 Krzem |
3.94 |
ICaAs |
3.91 |
I Polietylen |
Ul |
1 Policztcrofluoroetylcn |
1.35 |
I Polistyren |
1.60 |
Część światła padającego na materiał zostaje od jego powierzchni odbita w ten sposób, że kąt odbicia jest równy kątowi padania (rys. 16.4). Stosunek natężenia światła odbitego /, do natężenia światła padającego l0 jest nazywany zdolnością odbijającą ciała lub współczynnikiem odbicia R
(16.5)
06.7)
natomiast jeżeli jest on w innym ośrodku o współczynniku załamania n|t to
R =
7
06.6)
naiężcnm świata przechodzącego
W
Pron»*»^
odbiły
?rWt*iQ
(powUrtrjt)
SiKło
na powkr/chai matcmłu
RYS 18 4 Odbicie
P^rocryucgo wy uępujc icdnocreinte t Halama-
pnezroczysioić T jest dcfimowana pr/x,. siosunek. Ir do natężenia światła padającego /
Jeżeli materiał jest w powietrzu lub w próżni, to
06.8)
Materiały o dużych współczynnikach załamania światła charakteryzują się również dużymi zdolnościami odbijającymi światło. Ponieważ współczynnik załamania n zależy od długości fali światła, więc również R jest funkcją ż. Metale charakteryzują się dużą zdolnością odbijającą. Jest to spowodowane tym. że światło wnika do metali na bardzo małą głębokość i jedynie mały ułamek energii świetlnej jest zamieniony na ciepło, a główna część jest odbijana, zwykle 90 - 95%, a w niektórych przypadkach nawet ponad 99%. Dla typowych szkieł R wynosi ok. 0.05.
Ponieważ metale są nieprzezroczyste i o dużej zdolności odbijającej, ich kolor jest określony rozkładem długości fal promieniowania odbitego, a nie zaabsorbowanego. Jasny, srebrzysty wygląd w obecności światła białego wskazuje, że metal ma dużą zdolność odbijającą dla całego spektrum światła widzialnego, tj. że długość lali i liczba reemitowanych fotonów są w przybliżeniu takie same jak w Wiązce padającej. Tak zachowują się Al i Ag. Natomiast Cu i Au mają odpo-