57 6

W języku sch. — jak już wspomniano — nie ma wymiany spółgłosek twardych i miękkich (spalatalizowauych) j> — p\ k — k\ m — m' ird.. czym różni się język sch. od języka polskiego.

Polne wyobrażenie O spalatalizowanyeh spółgłoskach innych języków słowiańskich może dać Serbom i Chorwatom artykulacja spółgłosek w pozycji przed -jt powstałym z krótkiego i w wymowie jekawskiej. Początkowe spół-głoski w wyrazaeli pjtram 'śpiewam’, bjf-iim 'biegnę’, m jer im 'mierzę’, f jem jem 'wierzę* wymawia się jak jadskie />'. b\ w’, r'. stopi cii palatalizacji jest tu może nawet większy, a więc /d. //. mć r^/. W połączeniach tjr, d/V, np. puijertt 'pościg*, djelo Mzieło’. zjawisko to staje się jeszcze wyraźniejsze, gdyż w koń

cowym etapie mamy gwarowe pofera, delo, a więc całkowitą palatalizację.

§ 74. Przy omawianiu szczegółów niejednokrotnie porównywaliśmy system fonetyczny serboehorwacki z polskim. Podsumowując trzeba stwierdzić:

1.    w języku serbochorwackim brak (w przeciwstawieniu do polszczyzny)

spółgłosek miękkich b\ //'. v»\    Przed samogłoskami przednimi występują

tylko lekko spalatalizowane i'. (/’, brak natomiast nawet lekko spalatalizo-wanego y\

2.    literackiemu językowi serboehorwaekiemu nie znane są polskie spółgłoski średniojęzykowc ź. i (por. $ 71), natomiast aerbochorwaekie nj odpo-wiada w zupełności polskiemu średniojęzykowomu ń\ podobnie sztokawskie ć i <1 bliskie są polskim 6 i di. Język serboehorwacki ma spółgłoskę środkowojęzy-