65 66

kolektorów, zainstalowana na stoku może ogrzewać wodę w obiektach o sporych rozmiarach, jak baseny, hotele, pensjonaty, itp. Ze względu na niestabilność podłoża, jego wypiętrzanie czy opadanie w różnych porach roku, fundamenty, do których przymocowany jest stelaż, muszą sięgać poniżej warstwy przemarzania.

Rozdział niniejszy nie wyczerpuje wszystkich wariantów montażu kolektorów. Gama możliwości jest tak duża, jak różne są spotykane dzisiaj formy architektoniczne.

2.8.2. Obieg solarny.

Instalacja hydrauliczna pomiędzy kolektorami a wymiennikiem lub zasobnikiem ciepła to tzw. obieg solarny. W skład obiegu solar-nego wchodzą następujące elementy:

•    magistrala solarna - przewody rurowe łączące kolektory słoneczne z zasobnikiem lub wymiennikiem ciepła;

•    zespół pompowy wymuszający obieg czynnika roboczego;

•    armatura do napełniania, opróżniania i odpowietrzania;

•    czynnik roboczy w postaci cieczy transportującej ciepło z baterii słonecznej do wymiennika ciepła.

Magistrala solarna powinna być wykonana z rur miedzianych, gdyż miedź gwarantuje długą żywotność i niską awaryjność instalacji solarnej. Rury miedziane powinny być łączone lutem twardym. W małych instalacjach (do 10 m² powierzchni czynnej kolektorów) dopuszcza się łączenie lutem miękkim. Długość przewodów rurowych, ich średnica, liczba kolanek, złączek, śrubunków, itp. pozwala określić pojemność i wymagane ciśnienie w obiegu solarnym. Bardzo ważne są także: rodzaj, grubość i jakość izolacji przewodów rurowych. Im lepiej wykonana izolacja, tym mniejsze straty ciepła.

Zwykła pompa obiegowa stosowana w technice grzewczej może zostać użyta jako pompa solarna, jeśli jest przystosowana do pracy z płynem solarnym o wysokiej temperaturze.

Optymalna wielkość strumienia objętości czynnika roboczego przepływającego przez kolektor słoneczny, podawana przez producenta kolektorów, gwarantuje osiągnięcie pożądanych zysków energetycznych z instalacji solarnej.

Czynnik roboczy obiegu solarnego transportuje ciepło wytworzone w^r kolektorze do wymiennika. W związku z tym, że instalacja słoneczna jest z założenia bezobsługowa, czynnikiem roboczym w instalacjach całorocznych nie może być woda. Lód powitały w okresie zimowym wytworzyłby wiele szkód. Czjmnik robocz}' powinien być substancją, która nie zamarznie nawet w temperaturze poniżej -25°C. Niska lepkość czynnika roboczego w dużym stopniu ogranicza opoiy przepływni. Względy bezpieczeństwa oraz przepisy o ochronie środowiska naturalnego wymagają, aby ciecz solarna ulegała biodegradacji.

Takie ciecze to najczęściej wodne roztwory glikolu propylenowego z dodatkami uszlachetniającymi (inhibitorami).

Ilość cieczy solarnej wymaganej do napełnienia układu określa się jako sumę całkowitej pojemności kolektora, wymiennika ciepła w zasobniku cwm oraz przewodów rurowych.

Solarne obiegi grzewcze nie wymagają specjalistycznego zabezpieczenia. Stosuje się do nich podobne zabezpieczenia, jak w tradycyjnych obiegach zamkniętych, ciśnieniowych. Prawidłowo dobrane do pojemności instalacji przeponowa naczynie wzbiorcze, zaw'ór bezpieczeństwa i odpowietrzniki automatyczne zabezpieczają przed wzrostem ciśnienia, nawet te narażone na przegrzanie, instalacje. Należy jednak pamiętać, aby stosunek liczby kolektorów słonecznych do pojemności zasobników' pojemnościowych nie przekraczał dopuszczalnych wartości, gdyż może to doprowadzać do nadmiernego nagrzewania w^rody oraz odkładania kamienia kotłowego w instalacji ciepłej wody użytkowej i wewnątrz zbiornika.

66