694

Tabela 21.1

Wartości kialne natężema pola clckiryczncjro (wg PreMnana)

Częstotliwość pola elektromagnetycznego	Zwierzę	Natężenie pola elektrycznego	Czas ekspozycji w min	Śmiertelność w %
50 Hz	Mysz	630 000 V/m	270	50
500 Hz	Mysz	650000 V/m	90	50
I4.S8 MHz	Szczur	9000 V/m	10	100
I4.S8 MHz	Szczur	9000 V/m	100	80
69.7 MHz	Szczur	5000 Wm	5	100
2800-$000 MHz	Szczur	W0 mW/cm^;	15	100
2800-$000 MHz (impuls >	Szczur	100 mWTcnr	25	100
10000 MHz (impuls)	Mysz	8.6 mWW	33	100

wartości letalne zalezą wyraźnie od częstotliwości i czasu ekspozycji. Trzeba je jednak traktować jako orientacyjne. gdyZ znany jest takie ud/iai innych czynników w* wrażliwości na działanie promieniowania. Stwierdzono na przykład. Ze u szczurów działanie narkozy w jednym zakresie częstotliwości zmniejsza, a w innym - zwiększa wartości dawek ktalnych. Mają równie/ znaczenie warunki napromieniowania. w szczególności sposób frakcjonowania. U zwierząt poddawanych wielokrotnemu działaniu wysokich natężeń pól mikrofalowych (przedktalnych) stwicr-d/a się efekt adaptacji. Natomiast powtarzanie naświetlania małymi natężeniami zmniejsza odporność na wysokie dawki promieniowania. Przy bezpośrednim działaniu pola elektromagnetycznego na mózg skutki biologiczne są większe. Prawdopodobnie porażenie termiczne polega w tym przypadku na bezpośrednim uszkodzeniu układu termoregutacyjnego organizmu.

Efekty cieplne w tkankach, wywołane przepływem prądów wysokiej częstotliwości. są wykorzystywane w medycynie jako metoda lecznicza zwana diatermię Tego rodzaju leczenie stosuje się na ogół w przewlekłych stanach zapalnych mięśni. tkanki łącznej, stawów i nerwów. Do wykonywania zabiegów służą urządzenia zwane aparatami dtalenmcznymi Obecnie prawic wyłącznie stosowane są aparaty krótkofalowe i mikrofalowe, których zasadniczą część stanów ią lampowe generatory drgań elektromagnetycznych niegasnących. Obiekt nagrzewany umieszcza się między izolowanymi elektrodami, połączonymi odpowiednimi kablami z przyrządem.

Różnica między diatermią a innymi metodami cieptokcznictwa sprowadza się głównie do lego. że w przypadku diatermii ciepło wytwarzane jest wewnątrz tkanek, a nie doprowadzane z zewnątrz.

Optymalne przegrzanie poddawanej zabiegowi tkanki uzyskuje się przez: dobór odpowiednich wymiarów elektrod, należyte ich rozmieszczenie względem ciała pacjenta oraz trafny wybór czasu trwania zabiegu.

(M