752

w pierwszym skonstruowanym liłffze rubinowym jony Cr^-' uzyskiwały energię górnych pasm F, i F₂ w wyniku absorpcji światła z zakresu zielonej i niebieskiej części widma lamp błyskowych użytych do pompowania. W temperaturze pokojowej pozbywały się jej po czasie 0.05 p*. przechodząc bezproraiemście na poziom mctastabtlny F. na którym mogły przebywać około 3 im Dzięki temu w ośrodku aktywnym powstawała inwersja obsadzeń, akcja laserowa zaś rozwijała się tylko wledy. gdy nadawano mu odpowiedni kształt. Optymalna okazała się postać cylindrycznego pręta z dokładnie wypolerowanymi podstawami o powierzchniach pokrytych różnymi warstwami substancji w taki sposób, że jedna z nich pełniła rolę zwierciadła odbijającego, a druga półprzepuszczalnego. Układ ten stanowił komorę rezonansową z dodatnim sprzężeniem zwrotnym (ryc. 23.15).

OiroO* aktywny

2w*ro*dto

naprzepuazczafn*

Z*4rciK»0

pćJprzepusrczaJne

() Jon cteomu w star* podstawowym Ryc. 23.15. Sc hemu komory rezonamowej

Jeżeli w wyniku emisji spontanicznej pojawiły się w krysztale rubinu kwanty o częstotliwości odpowiadającej przejściu laserowemu, poruszające się równolegle do osi pręta, to rozpoczynał się proces lawinowego narastania ich liczby. Każdy akt emisji wymuszonej wywoływał kilka następnych, a powstałe przy tym promieniowanie po odbiciu od zwierciadła uczestniczyło w przebiegu identycznego zjawiska wewnątrz komory rezonansowej Akcja laserowa kończyła się w momencie, gdy wszystkie jony chromu przechodziły w stan podstawowy, kwanty zaś opuszczały ośrodek aktywny przez półprzepuszczalnc zwierciadło.

23.9.1. Właściwości promieniowania laserowego

W odróżnieniu od światła wytwarzanego przez tradycyjne źródła, promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez lasery charakteryzuje się tpójnoicią. to znaczy uporządkowaniem fazowo-przestrzennym, co poglądowo zilustrowano na rycinie 23.16.

752