asadv
• Przestrzeganie zasad postępowania aseptycznego i antyseptycznego.
• Dezynfekowanie miejsca wkłucia.
• Używanie jałowego sprzętu.
• Zachowanie jałowości leku.
• Wybranie odpowiedniego miejsca wkłucia.
• Obejrzenie, zbadanie pałpacyjnie przewidywanego miejsca wkłucia.
• Ominięcie zmian patologicznych zaobserwowanych i stwierdzonych badaniem pałpacyjnym.
• Zmiana miejsca wkłucia przy częstych wstrzyknięciach (np. insuliny).
• Sprawdzenie zgodności leku ze zleceniem lekarskim (nazwy, dawki, terminu przydatności).
• Dokładne nadpiłowanie ampułki, a następnie odkażenie i zebranie wilgotnych opiłków (przy wielokrotnym nakłuwaniu korka, np. fiolki z insuliną — zmieniać miejsca nakłucia).
• Utworzenie fałdu tkanki i wprowadzenie ki długości igły pod kątem 45°.
• Unieruchomienie igły przy podawaniu leku, jak również poinformowanie pacjenta o konieczności unieruchomienia miejsca wkłucia.
• Sprawdzenie położenia igły przez aspirowanie (podajemy lek wówczas, gdy stwierdzimy, że igła nie znajduje się w naczyniu krwionośnym).
• Wprowadzanie leku powoli — umożliwia to powolne jego przemieszczanie w obrębie tkanek .
• Uprzedzenie chorego o momencie wkłucia, natomiast przytrzymanie dziecka, chorego nieprzytomnego, pobudzonego.
• Usunięcie powietrza ze strzykawki.
• Przestrzeganie godzin podawania leku — zapewnia to utrzymanie odpowiedniego, terapeutyczny nego stężenia leku w. organizmie.
• Przygotowanie i podanie leku przez te samą osobę.
Udokumentowanie , wykonania zabiegu. Stosowanie zasady reżimu sanitarnego w trosce o bezpieczeństwo pacjenta i własne, m.m. używanie rękawiczek ochronnych, zabezpieczanie zużytego sprzętm
Zapamiętaj:
W wyniku nieprzestrzegania zasad pacjentowi grozi:
• wprowadzenie infekcji,
• upośledzenie wchłaniania leku,
• zanik tkanki podskórnej,
• podanie leku do naczynia krwionośnego,
• wprowadzenie powietrza,
• podanie niewłaściwego leku,
• złamanie igły,
• odczyn zapalny w okolicy miejsca wkłucia.