82 2

82

A-A

B-BnQ

Rys. 4.27. Przekroje pomocnicze

Zadania

4.1.    Dany jest rzut aksonometryczny wielościanu (rys. 4.29). Narysować wielościan w minimalnej liczbie rzutów prostokątnych, stosując między innymi przekroje proste (rys. 4.28). Zwrócić uwagę na wybór rzutu głównego. Uwaga: Wszystkie otwory, krórych głębokość nie jest jednoznacznie przedstawiona na rysunku aksonometrycz-nym, są przelotowe.

4.2.    Dane są dwa rzuty (widoki) prostokątne przedmiotu (rys. 4.31). Zaznaczyć na odpowiednim rzucie położenie ukośnej płaszczyzny przekroju i dorysować przekrój ukośny (rys. 4.30). Pominąć rzut, który został zastąpiony przez wykonany przekrój. Podczas wyboru kierunku rzutowania zwrócić uwagę na to, aby przekrój ukośny jednoznacznie ilustrował kształt "drążeń” oraz sposób ich wykonania (rys. 4.30, przekrój Al-Al zamiast przekroju A2-A2). Ślad przecięcia ukośną płaszczyzną przekroju, występujący między przekrojem a widokiem, zaznaczyć cienką linią falistą (rys. 4.30, przekrój Al-Al). Przekrój ukośny może być rzutem obróconym narysowanym na jednej z rzutni podstawowych.

4.3.    Dany jest rzut aksonometryczny wielościanu (rys. 4.33). Narysować wielościn w minimalnej liczbie rzutów prostokątnych stosując między innymi przekrój połówkowy (rys. 4.32). Zwrócić uwagę na wybór rzutu głównego. Uwaga: Wszystkie otwory, których głębokość nie jest jednoznacznie przedstawiona na rysunku aksonometrycz-nym, są przelotowe.