anatom

Pozycja anatomiczna i określenia kierunków ciała w przestrzeni

1.3 Powszechnie używana terminologia do określania kierunków dała w przestrzeni w.pozycji anatomicznej.

4 Tylny (posterior)

3 Przyśrodkowy {medialis)

6    Boczny {lateralis)

7    Bliższy (proxinuilis)

8    Dalszy (distalis)

Aby opisać położenie części ciała i relacje między nimi, ustalono pozycję anatomiczną (ryc. 1.3) - ciało jest w pozycji stojącej, wyprostowane, stopy złączone na podłożu, ramiona wyprostowane, powierzchnie dłoniowe rąk skierowane do przodu, a kciuki na zewnątrz. Położenie części ciała jest opisywane w stosunku do okolic ciała. Używanie precyzyjnej terminologii wyklucza niejasności i zapewnia dokładność opisu. Poniżej przedstawiono kierunki i położenie w przestrzeni (patrz ryc. 1.1 i 1.2).

Gómy/dogłowowy {superior/craniaiis) oznacza w kierunku głowy lub najwyższej części ciała; na przykład staw ramienny jest położony do góry od biodrowego, a staw biodrowy do góry od kolanowego.

Polny/doogonowy (inferior/caudalis) oznacza w kierunku ogona łub najniżej położonej części ciała; na przykład staw biodrowy jest położony do dołu od stawu ramiennego, a staw kolanowy do dołu od stawu biodrowego.

Przedni/brzuszny (anteriorhentralis) oznacza w kierunku do przodu lub do powierzchni brzusznej ciała; na przykład żebra i mostek klatki piersiowej znajdują się do przodu od płuc i serca, serce leży do przodu od kręgosłupa.

Tylny/grzbietowy (posterior/dorsalis) oznacza w kierunku grzbietowej powierzchni ciała; na przykład kręgosłup jest położony do tyłu od serca, a serce do tyłu od mostka.

Terminy „brzuszny” i „grzbietowy” są używane w anatomii człowieka w odniesieniu do jam ciała i części układu nerwowego. .Terminy te rutynowo używane są odpowiednio w opisie części ciała w kierunku do przodu łub w kierunku brzusznej powierzchni ciała i w kierunku grzbietowym. Są też stosowane u zwierząt poruszających się na czterech kończynach. Przyśrodkowy (medialis) oznacza w kierunku linii pośrodko-wej ciała; na przykład mostek jest położony przyśrodkowo. Boczny (lateralis) oznacza w kierunku do boku ciała od linii pośrodkowej; na przykład żebra są położone bocznie w stosunku do mostka. Ramiona położone są bocznie do tułowia, mały palec znajduje się przyśrodkowo do kciuka, a bocznie do tułowia'.

Bliższy (pmximalis) oznacza w kierunku miejsca przyczepu lub początku części ciała łub jego bliskie sąsiedztwo do początku lub przyczepu; na przykład kość udowa jest położona proksymalnie w stosunku do kości goleni: kości piszczelowej i strzałki.

Dalszy (distalis) Oznacza w kierunku od miejsca przyczepu lub początku części ciała lub jego względną odległość od miejsca początku lub przyczepu; na przykład kość piszczelowa i strzałka są położone dystalńie w stosunku do kości udowej. Powierzchowny (superficialis) oznacza bliskie sąsiedztwo powierzchni; na przykład mięsień skośny zewnętrzny jest położony powierzchownie w stosunku do mięśnia skośnego wewnętrznego.

Głęboki (profundus) oznacza położenie poniżej powierzchni na różnych poziomach; na przykład mięsień skośny wewnętrzny jest położony głębiej niż mięsień skośny zewnętrzny. Terminy „zewnętrzny” i „wewnętrzny” mają podobne znaczenie jak „powierzchowny” i „głęboki”, ale używane są w opisie położenia ściany ciała (zewnętrzny) i trzewi (wewnętrzny).

1    Gómy/dogłowowy (superior/craniaiis)

2    Dolny/doogonowy {inferior/caudalis)

3    Przedni (anterior)

i

Dłoniowy (palmaris) odnosi się do przedniej powierzchn przedramienia i ręki.

Podeszwowy (plantaris) odnosi się do podeszwy stopy. Grzbiet ręki i stopy to powierzchnie grzbietowe.